مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

در آخرین پنجشنبه سال یادی کنیم از همه پدر و مادرها و عزیزانی که دیگر در بین ما نیستند، روحشون شاد.

اگر تونستیم به زیارت آرامگاه آنها برویم و اگر هم امکانش نبود با زنده کردن یاد و خاطره آنها باعث شادی روح آنها شویم.

تجمع اعترا ض  آمیز طلاب زینبیه درپی  کشتار شیعیان پاکستان در حوزه علمیه امام جعفر صادق (ع)کرج

به گزارش خبرنگار حوزه:در پی اطلاعیه علماءعظام ومراجع تقلید حفظه الله مبنی برتعطیلی اعتراض آمیز حوزه های علمیه سراسر کشور کلاس های درس مدرسه علمیه زینبیه تعطیل شد.

گفتنی است ؛جمعی از طلاب ومسئولین مدرسه علمیه زینبیه در این تجمع در شرکت کرده وبا سردادن شعار های کوبنده کشتار شیعیان مظلوم پاکستان را محکوم نمودند.

در این مراسم حجت السلام والمسلمین کازرونی امام جمعه کرج در جمع طلاب برادر وخواهر ،ضمن محکوم کردن این جنایات وحشیانه در رابطه با اهداف شوم دشمنان اسلام ونسل کشی شیعیان واهمیت حضور شیعیان در صحنه وهوشیاری آنان سخنرانی کرد.

در پایان بیانیه ی طلاب حوزه های علمیه  در خصوص کشتار شیعیان مظلوم پاکستان قرائت شد.

روزی حضرت سلیمان مورچه ای را درپای کوهی دید که در حال جابجا کردن خاک های پایین کوه بود.

از او پرسید: چرا این همه سختی را متحمل میشوی؟ مورچه  گفت: معشوقم به من گفته اگر این کوه را جابجا کنی

به وصال من خواهی رسید و من به عشق وصال او میخواهم این کوه را جابجا کنم. حضرت سلیمان فرمود: تو اگر

عمر نوح را هم داشته باشی نمیتوانی این کار را انجام دهی. مورچه گفت: تمام سعی ام را میکنم. حضرت سلیمان که بسیار ازهمت

و پشتکار مورچه خوشش آمده بود برای او  کوه را جابجا کرد. مورچه رو به اسمان کرد و گفت : خدایی را شکر می گویم که در راه

عشق، پیامبری رادرخدمت موری درمی آورد.

تمام سعیمان را بکنیم، پیامبری همیشه در همین نزدیکی ست…

رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند: 

«خدا را بخوانید وبه اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بی خبر نمی پذیرد.»

الهی!  از من آهی و از تو نگاهی.

الهی! عمری آه در بساط نداشتم و اینک جز آه در بساط ندارم.

الهی! غبطه ملائکه ای را می خورم که جز سجود نمی دانند،

کاش حسن از ازل تا ابد در یک سجده بود.

الهی! تا کی عبدالهوی باشم، به عزت تو عبدالهو شدم.

الهی! سست از آن که مست تو نیست کیست؟

الهی! هر که شادی خواهد بخواهد، حسن را اندوه پیوسته و دل شکسته ده.

بی تو آسمان دلم آبی نیست آقا نه دل من آسمان هیچ جا آبی نیست آقا،

باران هم کم میبارد خیلی کم، هرچند باران اشک آسمان است در فراق تو

ولی انگار اشک آسمان خشک می شود، در این زمانه خشکسالی و قحطی

همه چیز نایاب است حتی اشک، آقا بی تو هیچ چیز خودش نیست باور نمی کنی

بیا ببین حتی میوه ها هم دیگر مزه میوه ندارند،

باران که نمی بارد زمین خشک می شود، زمین که خشک شود گرد وخاک

زیاد می شود،گردو خاک که زیاد شود فضا غبارآلود می شود،در فضای غبار آلود فتنه ها

جا می گیرند، منافقان جای پا بازمی کنند و شغال ها دلیر می شوند،

خورشید کم سو می شود،چقدر سخت است

راه یافتن در این فضا، خورشید که کم شود هوا هم سرد می شود

سرد و خشک هوای سرد زوزه گرگ ها را شدیدتر می کند،

«هوا بس ناجوانمردانه سرد است آی…. »

وقتی بچه دستش در دست های پدر باشداز هیچ چیز نمی ترسد زوزه گرگ، واق واق سگ، 

هیچ چیز حتی نعره شیر،اما وقتی که تنهاست از همه چیز می ترسد، از همه کس حتی کوچه تاریک و خالی.

آقا بی تو ترس جانمان را گرفته است.

بی تو مرده ایم، زندگیمان تکرار مردن است . آقا بگیر دستهای سردمان را، آقا جوانیمان تمام شد بیا!

آقا بیا که شوق پریدن دارداین دلهای سرد ما، شوق عروج

«یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت

یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد»

زینب کمایی در هشتم خرداد ماه سال 1346  هنگام اذان مغرب در شهر آبادان به دنیا آمد. قبل از انقلاب نه تنها نماز و روزه اش ترک نمی شد بلکه در میان خانواده و دوستانش به رعایت حجاب مشهور بود. او عاشق خدا بود. این جمله ها بر سر برگ تمام دفترهایش دیده میشد: « می خواهم لحظه ای فراموش نکنم که در محضر خداوند هستم و هیچ گاه گناه نکنم. »

همیشه غسل شهادت می کرد. قبل از شهادتش نیزغسل شهادت کرده بود. در اسفند ماه سال 1360 درتمیز کردن خانه به مادرش کمک کرده بود و از او خواسته بود که بگذارد روز آخر سال برای خواندن نماز مغرب و عشاء به مسجد برود. آن نماز، آخرین نماز زینب چهارده ساله بود. وقتی از مسجد بر می گشت منافقان او را با چادرش خفه کردند و به شهادت رساندند.

زینب در قسمتی از وصیت نامه اش نوشته است: «مادر جان تو که از بدو تولد همیشه پرستار و غمخوار من بودی، حال که وصیت من را می خوانی خوشحال باش که ازامتحان خدا سربلند بیرون آمدی. هرگز در نبود من ناراحت نشو زیرا که من در پیشگاه خدای خود روزی می خورم. چه چیزی از این بهتر که تشنه ای به آب برسد و عاشقی به معشوق. »

مهر  سپهر آسمان ولايت اختر تابان فلك  امامت نور ديده علي النقي امام همام حضرت امام حسن عسگري

عليه السلام  پيشواي يازدهم شيعيان جهان است كه شناسايي او از راه معرفت و عرفان و نورانيت باطني و

ايمان مايه آرامش جهان و آسايش روان است و پدر تا  جدار امام  منتظر حضرت صاحب الزمان (عج) و مظهر

ذات غيب خاق زمين و آسمان است.

امام حسن عسگري عليه السلام يازدهمين پيشواي شيعيان در سال 232 ه.ق در مدينه چشم به جهان گشود .

پدر آن بزرگوار امام هادي عليه السلام و مادرش بانوي پارسا و شايسته حديثه است كه برخي از او

به نام سوسن ياد كرده اند.

از مشهورترين القاب آن حضرت نقي و زكي و كنيه اش ابو محمد است و القاب ديگر آن بزرگوار خالص و سراج است.