مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

معاون آموزش مدرسه علمیه زینبیه اعلام کرد: با توجه به فرا رسیدن دوره تابستانی 97ـ96، اطلاعیه جدول زمان‌بندی انتخاب واحد امتحانات مجدد و دوره تابستان طلاب (سطح 2) از طریق لینک ذیل، قابل دانلود می باشد:

دانلود اطلاعیه ویژه طلاب سطح 2 
لازم به ذکر است طلاب محترم سطح 2  جهت انتخاب واحد به آدرس  kowsarnet.whc.ir مراجعه نمایند.
 

 معاون آموزش مدرسه علمیه  زینبیه اعلام کرد: با توجه به فرا رسیدن دوره تابستانی 97ـ96، جدول زمان‌بندی امتحانات متمرکز شهریور سال تحصیلی 97-96 طلاب (سطح 2) از طریق لینک ذیل ، قابل دانلود می باشد.

دانلود جدول زمان بندی امتحانات متمرکز شهریور 97 (سطح 2)

میوه های فطرت

رمضان، دعوتی است به بازیافتن «خود گمشده»، ندایی است برای توجه به خدای فراموش شده، ضیافتی است برای تناول از مائده تقوا و پایان این مهمانیِ خدایی، عید فطر است؛ عید توفیق بر طاعت و اطاعت، عید توبه و تهذیب نفس، عید ذکر و یاد محرومان و گرسنگان. فطر، چیدن میوه هایی است که از فطرت می جوشد. فطر، سپاس نعمتی است که در رمضان نازل شده است. پیروزی بر خصم درون، جشنی روحانی دارد به نام عید فطر که میثاق بستن با فطرت را از سوی روزه داران مجاهده گر اعلام می دارد. عید فطر، پاداش افطارهای خالصانه و به جاست، مُهر قبولی انفاق های با قصد قربت و پایان نامه دوره ایثار و گذشت در مسایل مالی است. فطر، عید خداجویی و خداترسی و خداپرستی است.

عید زیبایی های معنوی

امروز روز عید فطر است؛ عیدی که زمین و زمان را غرق شادی و سرور کرده است. ساکنان زمین به شکرانه یک ماه عبادت و نیایش، عید گرفته اند و ساکنان آسمان نیز مأمور شده اند که جوایز و پاداش هایی را از سوی عرش الهی برای ساکنان این کره خاکی بیاورند و به راستی که در این روز بزرگ، زمین، زمان و آسمان در جوش و خروش اند.

عید فطر، روزی است که فطرت آدمی به واسطه سی روز اخلاص، شکوفا شده و به معطر کردن فضای زندگی انسان می پردازد. به راستی که فطرت، چه عطر دل انگیز و روح افزایی دارد و زندگی در پرتوی فطرت چه زیباست! عیدفطر، عید زیبایی های معنوی است. عید فطر، عید بشارت و عید سعادت است. این عید سعید، بر تمامی فطرت های بیدار مبارک باد.

عید پاکیزگی

در پایان ماه مبارک رمضان و پس از یک ماه عبادت و روزه داری، اسلام روز اول ماه شوّال را عید قرار داده است؛ زیرا در این روز، انسان ها به فطرت خود باز می گردند و متوجه عظمت خداوند متعال می شوند. در این روز، مسلمانان، جسم را به وسیله غسل کردن پاکیزه کرده و با پوشیدن لباس های تمیز و خوشبو کردن خود، آن را کامل می نمایند. پاکیزگی روح و جانشان نیز به وسیله دعا و مناجات و نماز صورت خواهد گرفت و سرانجام، پاکیزگی اموال و دارایی های آنها به وسیله فطریه دادن و کمک کردن به انسان های فقیر و نیازمند صورت می پذیرد. به راستی عید فطر، عید پاکیزگی و طهارت انسان هاست تا از این رهگذر، به فطرت اصلی و حقیقی خویش بازگردند.

اعمال شب عید فطر

شب عید سعید فطر، شب نزول رحمت الهی و فرصتی برای پوزش طلبی از گناهان است. در روایات اسلامی آمده که فضیلت این شب عزیز، کمتر از شب قدر نیست. شب عید فطر، شبی است که خداوند پاداش های خود را به مؤمنان روزه دار می بخشد و آنان را مورد رحمت قرار می دهد. از این رو، هر انسان مؤمن باید از این فرصت نهایت استفاده را در ذخیره کردن ثواب و پاداش الهی بنماید و با انجام اعمال این شب، از فیض بی کران آن بهره مند گردد. مهم ترین اعمال شب عید فطر عبارت است از: غسل کردن بعد از غروب آفتاب، خواندن دعای ویژه رؤیت هلال ماه، خواندن زیارت امام حسین علیه السلام ، احیای آن شب به دعا و نماز و استغفار، خواندن ده رکعت نماز، خواندن دعای های مخصوص این شب، کنار گذاشتن زکات فطره و….

حضرت علی علیه السلام در خطبه ای می فرمایند: «ای بندگان خدا، بدانید که نزدیک ترین چیزی که برای مردان و زنان روزه دار قرار داده شده، این است که در آخرین روز ماه رمضان، فرشته ای از طرف خداوند فریاد می زند: ای بندگان خدا، بشارت بدهید که خداوند گناهان گذشته شما را آمرزید. پس به فکر آینده و زندگی جدید خودتان باشید که چگونه خواهید زیست. وقتی هلال ماه شوّال نمایان شد، فریاد فرشتگان برخاسته می شود که ای مؤمنان، بیایید و جوایزتان را دریافت کنید»

حقیقت عید

عارف وارسته، مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رحمه الله درباره حقیقت عید و مفهوم عمیق و والای این روز، چنین می فرماید: «عید زمانی است که خداوند متعال برای جایزه دادن و بهره مند کردن بندگان از نعمت ها، آن روز را در میان روزها انتخاب می کند تا برای گرفتن خلعت ها و عطایا جمع شوند و به همگان اعلام کرده است که به درگاه او روی آورده و با اعتراف به بندگی و آمرزش خواستن از گناهان و عرضه نیازها و آرزوهایشان، برای او تواضع نمایند. خداوند نیز در تمام این موارد، به آنان وعده اجابت و اعطایی بالاتر از آرزوهایشان، بلکه بالاتر از آن چه در دل بشری خطور کرده، داده است. دوست دارد در چنین روزی، به او خوش گمان بوده و جانب امیدواری به قبول خداوند و آمرزش و عطای او را بر جانب ترس از رد و عذابش ترجیح بدهند».

فطر؛ هدیه ای الهی

با آنکه روزه گرفتن در تمامی ادیان الهی وجود داشت و پیروان آن ادیان، مکلف بودند روزهای خاصی در سال را روزه بگیرند، ولی در پایان ایام روزه داری آنها، عیدی قرار داده نشده بود. این برای اولین بار و در دین مبین اسلام بود که روز پایان روزه گرفتن، روز عید و جشن و بهجت نامیده شد و این افتخار، ویژه مسلمانان است. رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله دراین باره می فرماید: «عید فطر، هدیه ای است که از سوی خدا به مردان و زنان امتم داده شده و خداوند متعال چنین هدیه ای را پیش از من به هیچ کس نداده است». آری، عید سعید فطر برای مسلمانان، هدیه ای آسمانی بود که در سال دوم هجرت به آنها عطا گردید. در این سال، پرداخت زکات فطره و برگزاری نماز عید بر مسلمانان واجب شد که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با عنایت خاصی به آن پرداختند و همواره به اصحاب خود توصیه می کردند که این روز را عزیز و گرامی بدارند.

ندای فرشتگان در روز عید

حضرت علی علیه السلام همواره عید سعید فطر را گرامی می داشتند و با جملات گهربار خود، مردم را با فلسفه این عید بزرگ آشنا می کردند و اهداف آن را شرح می دادند. خطبه های ایشان در روز عید فطر، از زیباترین جملات درباره این عید است که همگان با شنیدن آن، به مفاهیم عمیق و والای این روز الهی پی می برند. از این رو، آن حضرت در سخنانی چنین می فرماید: «ای بندگان خدا، بدانید که نزدیک ترین چیزی که برای مردان و زنان روزه دار قرار داده شده، این است که در آخرین روز ماه رمضان، فرشته ای از طرف خداوند فریاد می زند: ای بندگان خدا، بشارت بدهید که خداوند گناهان گذشته شما را آمرزید. پس به فکر آینده و زندگی جدید خودتان باشید که چگونه خواهید زیست. وقتی هلال ماه شوّال نمایان شد، فریاد فرشتگان برخاسته می شود که ای مؤمنان، بیایید و جوایزتان را دریافت کنید».

عید فطر، روزی است که فطرت آدمی به واسطه سی روز اخلاص، شکوفا شده و به معطر کردن فضای زندگی انسان می پردازد. به راستی که فطرت، چه عطر دل انگیز و روح افزایی دارد و زندگی در پرتوی فطرت چه زیباست! عیدفطر، عید زیبایی های معنوی است. عید فطر، عید بشارت و عید سعادت است. این عید سعید، بر تمامی فطرت های بیدار مبارک باد

روز شکوفایی سعادت

در مکتب پرفیض ماه رمضان، فطرت انسانی جان گرفته و به صحنه زندگی گام می گذارد و استعدادهای معنوی آدمی را شکوفا می نماید و آن گاه می توان فرد را سعید و نیک بخت نامید. مؤمنان واقعی که زمینه خوش بختی در نهادشان بوده، در پرتو معارف روح بخش رمضان، استعداد واقعی خود را باز می شناسند و به سوی هدف نهایی گام بر می دارند و به سعادت حقیقی می رسند. عید سعید فطر، عید سعادتمندان، و روز شکوفایی استعدادهای معنوی و روحانی است. از مهم ترین عواملی که موجب رسیدن به سعادت واقعی و بهره وری بیشتر این روز می شود، می توان به این موارد اشاره کرد: پوشیدن لباس نیکو، استفاده از عطر و بوی خوش، پرداختن زکات فطره، خواندن زیارت امام حسین علیه السلام ، خواندن دعای ندبه، دید و بازدید اقوام و نزدیکان، غسل کردن و زیارت اهل قبور.

منبع:سایت فرهنگی تبیان

در آیات قرآن و روایات معتبر و متواتر از رسول‌الله(ص) توصیفاتی از مقامات امیرمومنان علی(ع) بیان شده که در اینجا به برخی از آنها بویژه نسبت ایشان با لیله‌القدر‌ اشاره می‌شود؛ زیرا بر اساس آیات سوره قدر و روایات تفسیری، فرشتگان در شب‌های قدر هر سال به نزد ایشان تنزل می‌یافتند و همچنین شهادت ایشان در شب قدر اتفاق افتاده است.

منزلت امیرمومنان علی(ع) در قرآن

در قرآن بارها با عناوین و نشانه‌هایی که قابل رد و انکار نیست، از مقام و منزلت امام علی(ع) سخن به میان آمده است. روایات تفسیری از فریقین عامه و خاصه، به جزئیات وقایع‌ اشاره داشته و آیه یا لفظی از آن را به امام علی(ع) تطبیق کرده‌اند. از جمله این عناوین می‌توان به موارد زیر‌اشاره کرد:

1.نفس پیامبر(ص): خدا در آیه 61 سوره آل‌عمران که به آیه مباهله و ناظر به مناظره‌ای بین پیامبر اسلام(ص) و هیئت نجرانی است، از امیرمومنان علی(ع) به عنوان نفس پیامبر(ص) یاد کرده است: (فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَه عَلَى الْکَاذِبِینَ؛ پس هر که در این باره پس از دانشی که تو را حاصل آمده با تو محاجه کند، بگو: بیایید پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و نفس‌های خودمان و نفس‌های خودتان را فرا خوانیم سپس مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. در روایات تفسیری است که پیامبر اکرم(ص) به همراه علی، حسن و حسین و فاطمه به سمت بیابان برای مباهله رفته است. بر این اساس، نفس پیامبر(ص) همان امیرمومنان علی(ع) است.(برگزیده تفسیر نمونه، ج۱، ص ۲۹۰؛ جارالله، زمخشری، الکشاف 1/193، قطع رحلی، دارالمعرفه، بیروت)

2.خریدار رضای خدا: خدا در آیه 207 سوره بقره از امیرمومنان علی(ع) به عنوان کسی که خریدار رضای الهی است و جان درطبق اخلاص می‌گذارد، یاد کرده و فرموده است: وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ الله والله رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ؛ و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‌ فروشد و خدا نسبت به این بندگان مهربان است. در روایات تفسیری فریقین به اجماع گفته‌اند شان نزول این آیه خوابیدن امام علی(ع) در بستر پیامبر اکرم(ص) در شب لیلهْ‌‌المبیت است. همان شبی که قریشیان شبانه به خانه پیامبر(ص) ریختند تا هر یک به شمشیر خویش ضربتی را بر پیامبر(ص) وارد ساخته و ایشان را بکشند.

3.عصمت و طهارت: از نظر قرآن تنها شماری از مردم از عصمت غیر اکتسابی برخوردار هستند. عصمتی که خدا به فضل خویش به بندگان خاص و برگزیده می‌دهد تا این گونه بتوانند رسالت الهی را ابلاغ و در فعل و قول خویش به نمایش گذارند. پیامبران همگی از عصمت برخوردارند. از جمله کسانی که در درجه عالی عصمت قرار دارند، چهارده معصوم (ع) هستند که امیرمومنان علی(ع) از جمله ایشان است. خدا می‌فرماید: إِنَّمَا یُرِیدُ اللَه لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرا؛ خدا فقط مى‌ خواهد آلودگى را از شما خاندان پیامبر بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند. (احزاب، آیه 33) بر اساس شان نزول‌ها، این آیه درباره محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین علهیم السلام است.

4.ولی‌الله: از نظر قرآن، امیرمومنان علی(ع) ولی‌الله است. خدا می‌فرماید: إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ الله وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاهْ‌ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاهْ‌ وَهُمْ رَاکِعُونَ؛ ولى شما تنها خدا و پیامبر اوست و کسانى که ایمان آورده‌‌اند، همان کسانى که نماز برپا مى‌دارند و در حال رکوع زکات مى‌ دهند. (مائده، آیه ۵۵) بر اساس روایات تفسیری تنها کسی که در هنگام رکوع انفاق کرده و انگشتری خویش را به نیازمند داد، همانا امیرمومنان علی(ع) است. بر این اساس، ولایت امیرمومنان علی(ع) در طول ولایت خدا و رسول‌الله (ص) قرار دارد و باید از ایشان به عنوان ولی‌الله اطاعت کرد. باید یادآور شد که ولایت به معنای سرپرستی همراه با محبت و علاقه است و تنها به مفهوم محبت نیست.

5.برترین آفریده: در میان آفریده‌های الهی، پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت برترین آفریده و خیررسان‌ترین آنها به بشریت هستند. از این رو پیامبر(ص) به عنوان « رَحْمَهْ‌ لِلْعَالَمِینَ» مطرح شده است.(انبیاء، آیه 107) روایات تفسیری(ع) امیرمومنان علی(ع) را خیرالبریه نامیده و آیه را بر ایشان تطبیق کرده است: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّهْ‌؛ در حقیقت کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کرده‌‌اند آنانند که بهترین آفریدگانند. (بینه، آیه 7)

6.قربی پیامبر(ص): از نظر قرآن، مودت امام علی(ع) واجب بر هر مسلمانی است: ذَلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ الله عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرا إِلَّا الْمَوَدَّهْ‌ فِی الْقُرْبَی وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَهْ‌ نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنا إِنَّ اللَهَ غَفُورٌ شَکُورٌ؛ این همان پاداشی است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند بدان مژده داده است بگو به ازای آن رسالت، پاداشی از شما خواستار نیستم، مگر مودت و دوستی در‌باره خویشاوندان و هر کس نیکی به جای آورد و طاعتی اندوزد برای او در ثواب آن خواهیم افزود، قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است.(شوری، آیه 23؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج9، ص158؛ طبرسی،، مجمع التبیان، ج9، ص48؛ حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ج2، ص189-196)

در آیات قرآن و روایات تفسیری، مقامات و منازل بسیار دیگری برای امیرمومنان علی(ع) و اهل بیت عصمت و طهارت بیان شده است که همه آنها در این مقاله قابل بیان نمی باشد.

رابطه امیرالمومنین(ع) با لیله‌القدر

با توجه به اینکه لیلهْ‌القدر، شبی است که مقدرات هستی در آن شب به امضای خلیفه‌ْالله می‌رسد، باید گفت که همه عوامل و علل هستی که در طول تحقق چیزی قرار دارند، مامور خلیفه‌ْالله به عنوان ولی‌الله و مظهر ربوبیت الهی هستند. در حقیقت، ام‌الکتاب و لوح و قلم به عنوان فرشته یا هر علت مادی یا غیر مادی، در اختیار خلیفهْ‌الله است و اوست که بر اساس حکمت الهی و مشیت خداوندی، مقدرات هر چیزی را مشخص و معین کرده و به امضا می‌رساند و به روح اعظم و فرشتگان برای انجام ابلاغ می‌کند.امیرمومنان علی(ع) به عنوان نفس پیامبر(ص) پس از پیامبر(ص) از چنین مسئولیتی برخوردار است.

البته باید توجه داشت که امام علی(ع) نفس پیامبر(ص) و باطن اوست و به طور طبیعی اگر نفس بروز و ظهور کند در تن و اعمال و رفتار بروز می‌کند. از همین رو، امام علی‌(ع) را باید باطن و پیامبر(ص) را ظاهر او دانست. همچنین باید گفت که امیرمومنان حقیقتی شب گونه دارد که بروز و ظهوری در دنیا نمی‌یابد؛ زیرا دنیا نمی‌تواند ظهور و بروز ایشان را برتابد؛ چرا که حضرت علی(ع) دارای اسمای مستاثر الهی است که در دنیا بروز و ظهور نکرده و نخواهد کرد و بخشی از آن در قیامت و آخرت بروز و ظهور خواهد کرد. از این رو باز امام علی(ع) شباهتی بس شگفت به لیلهْ‌القدر دارد.

براین اساس میان امیرمومنان علی(ع) با لیله‌ْالقدر شب‌های رمضان که شب نزول حقیقت محمدی و قرآن است(بقره، آیه 185؛ دخان، آیات 2 و 3؛ قدر، آیات 1 تا 5) آمیختگی شگفت وجود دارد و شب ضربت و شهادت و سوم ایشان در این شبها قرار دارد. او همان کسی است که به حقیقت شب قدر و ادراک آن دست یافته است.

پس کسی که به حقیقت شب قدر و رابطه و نسبت آن با ولایت و امامت نرسد نمی‌تواند به خدا و ایمان واقعی دست یابد و از غفران و رحمت الهی بهره‌مند شود. پیامبر(ص) می‌فرماید: مَن أدرَکَ شَهرَ رَمَضانَ فَلَم یُغفَر لَهُ فَأبعَدَهُ اللهُ؛ هر که ماه رمضان را دریابد و آمرزیده نشود، خداوند او را (از رحمت خود) دور گرداند.(فضائل الاشهر الثلاثه، ص 54‌)

از این رو کسانی که به حقیقت امیرمومنان و رابطه و نسبت ایشان با شب قدر دست نیافتند، در حقیقت هیچگاه به شب قدر نمی‌رسند و آن را درک نخواهند کرد.

منبع:سایت موسسه فرهنگی تبیان

آداب شـب قـدر

برای بهره بردن معنوی از فرصت گرانقدر‌ شب قدر باید برنامه‌ ریخت و از لحظه لحظه آن استفاده نمود.با استفاده از  روایـاتی کـه از اهل بیت ‏علیهم ‏السلام در مورد شب قدر رسیده است و با تـوجه بـه تـوصیه‌های‌ عـلمای‌ بـزرگ، بـرنامه‌های زیر برای شب قدر پیشنهاد می‌شود:

در شب قدر زیاد تفکر کنید
یکی از مهم‌ترین کارهایی که با انجام آن می‌توان از شب قدر استفاده کرد، «تفکر» است و مناسب است که‌ در‌ این‌ شب، وقتی بـه آن اختصاص‌ داده‌ شود‌. عارف کامل میرزا جواد آقا ملکی تبریزی‏ رحمه ‏الله می‌فرماید:
«بعد از تعیین وقت ذکر، وقت مناسبی را که در آن خواب آلود‌ یا‌ سیر‌ یا گرسنه نبوده و موانع دیگری نیز نداشته باشد‌، بـاید‌ بـرای تفکر معین کند.»

در این شب تو باید برای این سرمایه‌ و ‌‌امکانات‌، طرح بریزی و برنامه بگذاری؛ چون هر نوع حرکتی کـه هـمراه طـرح نباشد، گرفتار‌ خرابکاری‌ و کُندکاری‌ و دوباره‏ کاری خواهد شد و از دسـت خـواهد رفت

دین مبین اسلام به تفکر اهمیت‌ زیادی داده است، تا آنجا که در روایتی «لحـظه‌ای تـفکر بهتر از عبادت و شب زنده‌داری یک شب» و در‌ روایت‌ دیگر‌ «بهتر از عبادت یک سال» خوانده شده است. به عنوان نمونه‌:
راوی‌ گوید: از امام صادق ‏علیه‏ السلام در مـورد روایـتی که مردم از پیامبر اکرم ‏صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله نـقل مـی‌کنند که لحظه ‌ای‌ تفکر‌ بهتر‌ از عبادت یک شب است، پرسیدم: انسان چگونه تفکر کند؟ فرمود: «یَمُرُّ بِالْخَرِبَةِ‌ اَوْ‌ بِالدَّارِ‌ فَیَقُولُ: اَیْنَ سَاکِنُوکِ؟ اَیْنَ بَانُوکِ؟ مَا بَالُکِ لَا تَتَکَلَّمِینَ؛ از‌ کنار یـک خـرابه یا خانه‌ای عبور کـند و بـگوید: ساکنینت کجایند؟ بانیانت کجایند؟ چرا حرف نمی‌زنی؟»

باید در این شب برنامه ریزی کرد

کار دیگر در شب‌ قدر‌ که توجه به آن بسیار‌ ضروری‌ است، برنامه‏ ریزی برای سال آینده و ریختن طرحی برای استفاده از سرمایه‏ های موجود در وجـود خـویش و سرمایه ‏هایی که در چنین شبی نازل می‏شوند، است. خدای‌ متعال‌ برای انسان از بدو‌ خلقتش‌ سرمایه‏ هایی قرار داده است که نیاز به رشد و باروری دارند و بدون آن، این سرمایه‏ ها به جای سود آوری تبدیل بـه زیـان می‏ شوند. برای این منظور طرح و برنامه لازم است؛ طرحی که‌ انسان‌ را به سر منزل مقصود برساند و برنامه ‏ای که این طرح را عملی کند. خدای متعال انسان را به همراه فطریاتی خلق کرده اسـت کـه بالقوه ‏اند و برای استفاده باید به فعلیت برسند‌ و این‌ کار به‌ طرح و برنامه نیاز دارد. از طرف دیگر، هر سال در شب قدر براساس کارهای گذشته سرمایة یک‌ ساله‏ای به انسان می‏دهند (تـقدیر) کـه بـرای استفاده از آن به‌ برنامه ‏ای‌ یکساله‌ نـیاز دارد.

ماه رمضان‌ بهار‌ قرآن است و ثواب تلاوت آیه‏ ای از آن در این ماه بـرابر بـا ثـواب ختم قرآن در اوقات دیگر می‏باشد.

اسـتاد عـلی صفایی ‏رحمه ‏الله در این رابطه می‏فرماید: «و در این شب تو باید برای این سرمایه‌ و ‌‌امکانات‌، طرح بریزی و برنامه بگذاری؛ چون هر نوع حرکتی کـه هـمراه طـرح نباشد، گرفتار‌ خرابکاری‌ و کُندکاری‌ و دوباره‏ کاری خواهد شد و از دسـت خـواهد رفت.»

 انس با قـرآن
یـکی دیـگر از کارهایی که لازم است در شب قدر از آن بهره‏مند شویم، انس با قرآن کـریم و قـرائت آیات آن و تأمل در آنهاست؛ چرا که ماه رمضان‌ بهار‌ قرآن است و ثواب تلاوت آیه‏ ای از آن در این ماه بـرابر بـا ثـواب ختم قرآن در اوقات دیگر می‏باشد. چنان‏که پیامبر اکرم‏ صلی‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله در ضمن خطبه شعبانیه مـی‏فرماید:
«… وَمـَن تـَلَا فِیهِ‌ آیَةً‌ مِنَ القُرآنِ کَانَ لَهُ مِثلُ أجرِ مَن خَتَمَ القُرآنَ فِی غَیرِهِ [مـِنَ] الشـُّهُورِ…؛ و هر که در آن آیه‏ای از‌ قرآن‌ را بخواند، مثل پاداش کسی را خواهد داشت که در غیر این مـاه قـرآن را ختم کند.»
نکته‏ای که در قرائت قرآن توجه به آن لازم است، آنچنان‌که ائمه‏ علیهم‏ السلام‌ بر‌ آن تـأکید کـرده ‏اند، تدبر در آیات‌ الهی‌ به‌ هنگام قرائت آن می‏باشد.

 راز و نیاز با دلدار
شب قدر شب وصال یار است. شبی کـه‌ دلدار‌، در بـه روی دلدادگان باز کرده و اغیار را از اطـراف آن رانـده است‌. آری ، شـبی‌ اسـت که رهرو، ره صد ساله می‏رود: «لَيْلَةُ القـَدرِ خـَیرٌ مِن ألفِ شَهر؛ شب قدر بهتر از هزار ماه است»

شب‌ سـلامت‌ اسـت‌: «سَلاَمٌ هِیَ حَتَی مَطلَعِ الفَجر: «این شب رحمت و سـلامت‌ و تـهنیت‌ است‌ تا صبحگاه.» و شیطان از جـلوی راه ره‏پویان برداشته می‏شود.

شـب قـدر، شب ولایت است و اهل‌ بیت‏ علیهم ‏السلام صاحبان حقیقی این‌ شب‌ هستند.

و چه خوش‌ است‌ صحبت بی ‌پرده با یار در لحظات شیرین دیدار. گـفتن زیـباییهای یار به این دیدار، صـفا وشـکر‌ تـفقدهایش‌ به آن طراوت مـی‌دهد و یـادآوری زشتیهای خود و درخواست بـخشش و تـوبه به دل‌ جلا‌ می‌بخشد.
و چه زیباست راز و نیاز با پروردگار‌ بی‌نیاز‌ و عرضه‌ ظرف بزرگ‌تر برای دریـافت عـطایای بیش‌تر. ناگفته‌ نماند‌ که دعاهای مـخصوص ایـن شب در کـتب ادعـیه آورده شـده است که از‌ جمله‌ آنـها کتاب شریف «مفاتیح الجنان‌» محدث‌ بزرگ، شیخ‌ عباس‌ قمی ‏رحمه‏ الله‌ است که به فضل خدا در‌ اخـتیار‌ هـمگان می‌باشد.

 توسل به اهل بیت ‏علیهم ‏السلام
هـمانگونه کـه روایـات زیـادی بـیانگر آن‌ هستند‌، شـب قـدر، شب ولایت است و اهل‌ بیت‏ علیهم ‏السلام صاحبان حقیقی این‌ شب‌ هستند. در این شب اوامر‌ الهی‌ در مورد انـسانها بـر ایـشان نازل می‌شود تا آنها را در طول سال‌ اجـرا‌ کـنند.

 منبع:خلاصه‌ای است از مقاله “امتیازات و آداب شب قدر” به قلم احمد عابدین زاده-تبیان
 

خلاصه زندگی نامه امام خمینی(ره)

رهبر و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، فقیه و عارف تولد در30 شهریور 1281 (20 جمادی الثانی 1320 ق برابر 24 سپتامبر 1902 م)، در شهر خمین متولد شد و در 14 خرداد 1368 در بیمارستان قلب تهران درگذشت.
روح الله مصطفوی  مشهور به موسوی خمینی، فرزند سید مصطفی موسوی در پنج ماهگی پدرش را از دست داد. خوانین تحت حمایت عمال حکومت وقت، پدرش را در مسیر خمین - به اراک به شهادت رساندند. بستگان وی برای اجرای حکم الهی قصاص به تهران (دارالحکومه وقت) رهسپار شدند و برای اجرای عدالت اصرار ورزیدند تا قاتل قصاص گردید.

دوران کودکی را تحت سرپرستی مادرش(بانو هاجر) از نوادگان آیت الله خوانساری(صاحب زیده التصانیف)، و نزد عمه اش (صاحبه خانم) سپری کرد، ولی او در پانزده سالگی هم مادر و هم عمه اش را از دست داد.
از نوجوانی به تحصیل معارف روز و علوم مقدماتی و سطح حوزه های دینیه و از جمله ادبیات عرب، منطق و فقه و اصول پرداخت و نزد معلمین و علمای منطقه چون (میرزا محمود افتخار العلماء، حاج میرزا نجفی خمینی، آیت الله شیخ علی محمد بروجردی، آیت الله محمد گلپایگانی و آیت الله عباس اراکی و بیش از همه نزد برادر بزرگش آیت الله سید مرتضی پسندیده) فرا گرفت و در سال 1298 عازم حوزه علمیه اراک شد. پس از تحصیل بسیاری از دروس در اراک، عازم حوزه علمیه قم شد. در قم، در علوم فلسفه و اخلاق استادان او آیت الله محمد علی شاه آبادی و آقای سید ابوالحسن حکیم حائری یزدی و آقا میر سید علی کاشانی بودند. ایشان در همان اوان در دروس فقه و اصول آیت الله عبدالکریم حائری یزدی و آیت الله یثربی حضور و به مراتب فقه و اصول احاطه یافت و به اجتهاد رسید.

در سال 1393 ق، که آیت الله عبدالکریم حائری یزدی درگذشت آیت الله العظمی خمینی دیگر خود یکی از فضلا و مدرسین حوزه علمیه قم به ویژه در رشته فلسفه، تهذیب نفس و اخلاق گردیده بود که بعدها در تدریس فقه و اصول فقه نیز نام آور شد. ایشان که در همان زمان با محافل و شخصیت های ضد درباری ارتباط کامل داشت، در مبارزه علیه حکومت رضاخان در حد اقتضای سن خود کوشش می نمود. ایشان علیه رژیم فرزند رضا خان نیز مبارزه و افشاگری می کرد و بعد از رحلت آیت الله عبدالکریم حائری یزدی، آیت الله حسن بروجردی را در حد امور و مسائل یاری رساند. بعد از درگذشت آیت الله بروجردی حوزه علمیه قم و محافل روحانی دیگر او را به عنوان (آیت الله العظمی خمینی) شناختند.

در سال 1340 با تشکیل انجمن های ایالتی و ولایتی و طرح لوایح شش گانه شاه، امام خمینی مخالفت قاطع خود را علیه رژیم آغاز کرد. با پیش آمدن واقعه خونین 15 خرداد ایشان به دنبال نطقی که علیه رژیم ایراد نمود، دستگیر و به پادگان عشرت آباد تهران منتقل شد. یک سال پس از آزادی، مجدداً در مخالفت با “کاپیتولاسیون” سخنرانی ایراد کرد که منجر به تبعید ایشان در سیزده آبان سال 1344 به ترکیه شد. مدتی بعد امام از ترکیه به عراق منتقل شد و قریب به پانزده سال به حالت تبعید در نجف اشرف به سر برد. سرانجام پس از شهادت پسرشان – آیت الله سید مصطفی خمینی به دست رژیم و پس از آن که از عراق به پاریس رفت - با فرار شاه، در 12 بهمن 1357 با ورودشان به خاک میهن، استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی را برای مردم ایران به ارمغان آوردند و در 22 بهمن ماه 1357 با حمایت توده های میلیونی مردم، رژیم شاهنشاهی در ایران را سرنگون ساخت و برای نخستین بار در ایران حکومت جمهوری اسلامی را برقرار نمود و به عنوان ولی فقیه همه ی مسلمانان جهان به رسمیت شناخته شد. امام خمینی ده سال پس از تاسیس جمهوری اسلامی ایران در ایران و هدایت انقلاب اسلامی در این مدت در چهاردهم خرداد سال 1368 در تهران درگذشت.

منبع:سایت موسسه فرهنگی تبیان