مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

این دسته جاتی که در ایام عاشورا راه می‌افتند خیال نکنند ما این را تبدیل کنیم

به راهپیمایی. راهپیمایی است خودش. اما راهپیمایی با یک محتوای سیاسی.

همان‌طوری که سابق بود بلکه بالاتر. همان سینه‌زنی، همان نوحه‌خوانی، همان‌ها

رمز پیروزی ماست. گر سرتاسر کشور مجلس روضه باشد. همه روضه بخوانند.

و همه گریه بکنند.

- شما گمان نکنید که اگر این مجالس عزا نبود و اگر این دستجات سینه‌زنی و نوحه‌

سرایی نبود، 15 خرداد پیش می‌آمد. هیچ قدرتی نمی‌توانست 15 خرداد را آن طور

کند ، مگر قدرت خون سیدالشهدا. و هیچ قدرتی نمی‌تواند این ملتی که از همه

جوانب به او هجوم شده است و از همه قدرت‌های بزرگ برای او توطئه چیده‌اند،

این توطئه‌ها را خنثی کند، الا همین مجالس عزا.

- راهپیمایی، عزاداری را از شما نگیرد. عزاداری کنید و با عزاداری راه بروید. همه

با هم مجتمع بشوید به عزاداری. وقتی کلمه راهپیمایی پیش می‌آید، خیال نکنید

که معنایش این است که عزاداری نمی‌خواهیم. ما از همین اسلام و مظاهر اسلام

و شهدای اسلام می‌توانیم کارهایمان را انجام بدهیم، و الا نه توپ ما و نه تانک

ما مقابله با تانک و توپ امریکا ندارد، شوروی ندارد.

- ملت ما قدر این مجالس را بدانند، مجالسی است که زنده نگه می‌دارد ملت‌ها را.

در ایام عاشورا زیاد و زیادتر و در سایر ایام هم غیر این ایام متبرکه، هفته‌ها هست

و جنبش‌های این طوری هست. اگر بعد سیاسی این‌ها را این‌ها بفهمند، همان

غربزاده‌ها هم مجلس به پا می‌کنند و عزاداری می‌کنند، چنان چه ملت را بخواهند

و کشور خودشان را بخواهند. من امیدوارم که هر چه بیشتر و هرچه بهتر این

مجالس برپا باشد.

- تقریباً ما به این مرتبه رسید‌ه‌ایم که ملت ما یک‌دفعه یک انقلابی کرد و یک انفجاری

درش حاصل شد که نظیر آن در هیچ جا نبود. یک ملتی که همه چیزش وابسته بود

و این رژیم سابق همه چیز این را از دست داده بود و همه شرافت انسانی این کشور

را از دست داده بود و همه چیز ما را وابسته کرده بود، یکدفعه یک انفجاری حاصل شد

که این انفجار در برکت همین مجالسی  بود  که همه کشور را، همه مردم را دور

هم جمع می‌کرد و همه به یک نقطه نظر می‌کردند.

- این‌ها چنانچه ملی هستند -ما کار نداریم که آیا به خدا هم کار دارند یا نه- اگر ملی

هستند، اگر کشورشان را می‌گویند می‌خواهیم، اگر ملت را می‌گویند که ما می‌خواهیم،

این‌ها باید دامن بزنند به این روضه‌خوانی‌ها این ملت شما را حفظ کرده، این روضه‌

خوانی‌ها و مصیبت و گریه است که کشور شما را حفظ کرده.

- عاشورا را زنده نگه دارید که با نگه داشتن عاشورا کشور شما آسیب نخواهد دید.

- همین مساجد و همین روضه‌ها و همین روضه‌های هفتگی، همین‌ها توجه مردم را

و همان هماهنگی را ایجاد می‌کند.اگر دولت‌های دیگر بخواهند هماهنگی بین تمام

قشرها پیدا کنند میسور نیست به رایشان. با صدها میلیارد تومان هم برایشا ن  

میسور نیست.

- ما را سیدالشهداء این طور هماهنگ کرده. ما برای سیدالشهدایی که این طور

هماهنگ کرده اظهار تأسف نکنیم، ما گریه نمی‌کنیم؟ همین گریه‌ها نگه داشته ما را.

گول این شیاطینی که می‌خواهند این حربه را از دست شما بگیرند گول این‌ها را

نخورند جوان‌های ما. همین‌ها هست که ما را حفظ کرده.همین‌ها هست که مملکت

ما را حفظ کرده.

- حق پیروز است. حق پیروز است. منتها ما رمز پیروزی را باید پیدا بکنیم که رمز پیروزی

ما چه بوده است. و رمز بقای شیعه در این طول زمان –از زمان امیرالمؤمنین-سلام

الله  علیها - تا حالا…

- یکی از رمزهای بزرگی که بالاترین رمز است، قضیه سیدالشهداء است.

برگرفته از كتاب قيام عاشورا

نرم افزار زیارت عاشورا مخصوص اندروید

زیارت عاشورا با صدای استاد فرهمند

عزاداری برای معصومین بخصوص عزاداری سالار شهیدان و اصحاب آن حضرت از دیدگاه شرع مقدس اسلام

و پیامبر اكرم و تمام ائمه و علمای اسلام و مراجع تقلید كه به نیابت از امام معصوم، امور شرع به دست آن‌ها

سپرده شده و مردم به‌وسیله آن‌ها هدایت می‌گردند، امری بسیار موجه و قابل قبول، و دارای پاداش اخروی و

بركات مادی و معنوی است. بخصوص عزاداری سالار شهیدان یكی از علل بقای دین اسلام و پایداری مكتب

تشیع می‌باشد.

علمای اسلام بر اساس سنت حسنه دیرین علمای سلف كه برگرفته از سیرة معصومان است در روزهای شهادت

معصومان خصوصاً در دهه‌های محرم و صفر اقدام به برگزاری مراسم عزاداری در بیوت خود می‌کنند و در

این عزاداری‌ها چندین سخنران را دعوت و به ذكر فضائل و مناقب اهل بیت علیهم السلام می‌پردازند. در این

مراسم علاوه بر مرثیه خوانی مداحانی نیز دعوت می‌شوند كه به برگزاری مراسم سینه زنی و نوحه خوانی

اقدام می‌نمایند كه نمونه آن را در سیمای جمهوری اسلامی كه در حضور رهبر معظم انقلاب حضرت آیت

ا… العظمی خامنه‌ای (مد ظله) برگزار می‌شود مشاهده نموده‌ایم كه بسیار محترمانه و با احترام و قابل استفاده

است. هم منبری واعظ دعوت می‌كنند و هم نوحه خوان و مداح و بزرگان نیز در آن حضور دارند. سنت تمام

علمای اسلام و مراجع تقلید بزرگوار شیعه فعلی و گذشته به همین روال برگزار شده و می‌شود. میانه روی و

دوری از افراط و تفریط در عزاداری، از اصول ثابت همه علمای اسلام است.(1)

سینه زنی یكی از روش‌های عزاداری می‌باشد كه در كنار سایر روش‌ها برای حفظ ارزش‌های دینی بسیار

خوب و مناسب است. و در تمام عرف‌ها و جوامع رواج داشته و دارد و اختصاص به عزاداری معصومان

ندارد، بلكه در میان هر قومی و در فقدان بزرگان احتمال دارد كه مردم با سینه زنی به عزاداری بپردازند.

اما در عزاداری معصومان به‌ویژه امام حسین علیه السلام بسیار برجسته و رایج می‌باشد كه در میان شیعه

رونق وسیعی دارد و در تمام كشورهای اسلامی و غیر اسلامی كه شیعیان حضور دارند در ماه محرم در

عزاداری امام حسین علیه السلام به سینه زنی و زنجیر زنی می‌پردازند و تصاویر و فیلم‌های ویدیوئی آن

در مراكز فرهنگی وجود دارد، بنابراین سینه زنی یكی از روش‌های رایج عزاداری عرفی می‌باشد و

در كنار آن مداحی نیز انجام می‌گیرد كه در صورت سالم بودن از افراط و تفریط، كاملاً مقبول است،

مداحان و شعرای اهل بیت در طول تاریخ به خاطر مرثیه خوانی و مداحی اهل بیت مورد تشویق قرار

گرفته‌اند. در سیرة امامان معصوم برگزاری مراسم روضه خوانی همراه با تبلیغ احكام اسلام(2) و امر

به معروف و نهی از منكر و تبیین سیره اهل بیت یكی از بهترین نوع عزاداری‌ها می‌باشد كه با آرامش

و متانت و وقار برگزار می‌شود و احتمال دارد كه در هنگام برگزاری این مجلس سینه زنی هم وجود

داشته باشد كه مورد توجه فقهای عظام می‌باشد.

چنان كه احتمال دارد مراجع تقلید نیز در این مراسم شركت كنند و به سرور شهیدان اظهار عشق نمایند.

برای نمونه در بین علمای شیعه و بزرگان معروف است كه در شهر سامرا جناب آیت ا… العظمی شیخ

عبدالكریم حائری، مؤسس حوزه علمیه قم، دسته سینه زنی تشكیل می‌داد و خودش نوحه می‌گفت و طلبه‌ها

و مؤمنین سینه می‌زدند. این عمل آن بزرگوار به خاطر فقدان دسته جات عزاداری در این شهر بوده است.

چون اكثر ساكنان آن، اهل سنت بوده‌اند. لذا شیخ مرحوم برای تجلیل از مقام سرور شهیدان، خودش به این

سنت حسنه اقدام می‌نمود و شخصا دسته و هیأت سینه زنی تشكیل می‌داد(3) و در زمان‌های بعدی و در

حال حاضر ما خودمان شاهد حضور علما و بزرگان و مراجع در مراسم سینه زنی و دسته‌های عزاداری

هستیم كه جامة سیاه پوشیده و در این عزاداریها شركت می‌نمایند. مراجع بزرگواری چون آیت ا…

بروجردی، امام خمینی، آیت ا… اراكی، آیت ا… گلپایگانی و آیت ا… مرعشی نجفی، در دسته‌های

سینه زنی شركت می‌نمودند. آیت ا… بروجردی بر پیشانی خود گل می‌مالید و سینه می‌زد و شیخ

عبدالكریم از فیضیه دسته عزاداری حركت می‌داد.(4) در شهر زنجان، بزرگ‌ترین دسته‌های عزاداری

در ایام محرم تشكیل می‌شود. دسته‌های حسینیه و زینبیه و سایر دسته‌های عزاداری، اما باید توجه

داشته باشید كه افراط و تفریط به طور كلی در دین اسلام مردود است، چنان كه امیر المؤمنین

علیه السلام فرموده است: «جاهل را نمی‌بینی مگر در دو حال یا افراط یا تفریط»(5).

بنابراین افراط و تفریط در هر عملی مردود است. یكی از این موارد نیز سینه زنی و عزاداری است،‌

كه نباید آن را با خرافات در آمیخت و هر چیزی كه با خرافات عجین شود اصل و اساس آن مورد

تحریف قرار خواهد گرفت. پس برای حفظ اصل عزاداری و سینه زنی باید افراطهای به وجود آمده

را از آن زدود.

پی‌نوشت‌ها

1. ر. ك: ربانی خلخانی، عزاداری از دیدگاه مرجعیت.

2. شیخ مفید، الارشاد، قم،‌ آل البیت، چ 2، 1416، ج 2، ص 263. تشویق دعبل خزاعی توسط امام رضا علیه السلام كه

حضرت به او جایزه‌ای داد، نمونه‌ای بارز و مستند است.

3. ربانی خلخالی، علی، عزاداری از دیدگاه مرجعیت، 1411، ص 122 170؛ و عباس زاده، سعید، نگهبان بیدار، تهران،

سازمان تبلیغات اسلامی، 1373، ص 102، به نقل از عنصر امر به معروف و نهی ازمنكر، شهید مطهری، ص 98.

4. ربانی خلخالی، علی، پیشین، ص 122 170؛ و عاملی، سید شرف‌الدین، فلسفه عزاداری و شهادت.

5. نهج البلاغه، كلمات قصار

غدیر از دیدگاه امام خمینی (ره) پیام غدیر، ولایت و حکومت

 من درباره شخصیت حضرت امیر(ع) چه می توانم بگویم و کی چه می تواند بگوید. ابعاد مختلفه ای که

این شخصیت بزرگ دارد، به گفت و گوی ماها و به سنجش بشری در نمی آید. کسی که انسان کامل است

و مظهر جمیع اسماء و صفات حق تعالی است، ابعادش به حسب اسماء حق تعالی باید هزار باشد و ما از

عهده بیان حتّی یکی اش نمی توانیم برآییم. این شخصیت که جامع تضاد است، امور متضاده در او جمع

است، کسی نمی تواند در حول و حوش او سخن بگوید؛ از این جهت، من در این موضوع بهتر می دانم،

که ساکت باشم. لکن مسئله ای را که بهتراست ما بگوییم، انحرافاتی است که برای ملت ها و خصوصاً

برای شیعیان این حضرت پیش آمده است در طول تاریخ و دست هایی که این انحرافات را از اول به

وجود آورده اندو توطئه هایی که بوده است در طول تاریخ و اخیراً در این سال های اخیر، سده های

اخیرپیش آمده است، آن ها را عرض کنم. مسئله غدیر،مسئله ای نیست که بنفسه برای حضرت امیر

(ع) یک مسئله ای پیش بیاورد، حضرت امیر مسئله غدیر را ایجاد کرده است. آن وجد شریف که منبع

همه جهات بوده است، موجب این شده است که غدیر پیش بیاید. غدیر برای حضرت امیر(ع) ارزش

ندارد؛ آن که ارزش دارد خود حضرت است که دنبال آن ارزش، غدیرآمده است. خدای تبارک و تعالی

که ملاحظه فرموده است که در بشر بعد از رسول الله کسی نیست که بتواند عدالت را به آن طوری

که باید انجام بدهد، آن طوری که دلخواه است انجام بدهد. مأمور می کند رسول الله را که این شخص

را که قدرت این معنا را دارد که عدالت را به تمام معنا در جامعه ایجاد کند و یک حکومت الهی

داشته باشد، این را نصب کن. نصب حضرت امیر به خلافت این طور نیست که از مقامات معنوی

حضرت باشد؛ مقامات معنوی حضرت و مقامات جامع او این است که غدیر پیدا بشود.

و این که در روایات ما از آن زمان تا حالا این غدیر آن قدرازش تجلیل کرده اند، نه از باب این که

حکومت یک مسئله ای است، حکومت آن است که حضرت امیر به ابن عباس می گوید که به

«قدراین کفش بی قیمت هم پیش من نیست» آن که هست اقامه عدل است. آن چیزی که حضرت امیر

(ع) و اولاد او می توانستند درصورتی که فرصت بهشان بدهند، اقامه عدل را به طوری که خدای

تبارک و تعالی رضا داد، انجام بدهند، این ها هستند، لکن فرصت نیافتند. زنده نگه داشتن این عید،

نه برای این است که چراغانی بشود و قصیده خوانی بشود و مداحی بشود، این ها خوب است، اما

مسئله این نیست. مسئله این است که یاد بدهند که غدیر منحصر به آن زمان نیست. غدیر در همه

اعصار باید باشد و روشی که حضرت امیر(ع) در این حکومت پیش گرفته است باید روش ملت ها

و دست اندرکاران باشد. قضیه غدیر، قضیه جعل حکومت است، این است که قابل نصب است و

الا مقامات معنوی قابل نصب نیست. یک چیزی نیست که با نصب آن مقام پیدا بشود؛ لکن آن مقامات

معنوی که بوده است و آن جمعیتی که برای آن بزرگوار بوده است، اسباب این شده است که او را به

حکومت نصب کنند و لهذا، می بینیم که در عرص صوم و صلوة و امثال این ها می آورد و ولایت

مجری این هاست. ولایتی که در حدیث غدیر است به معنای حکومت است، نه به معنای مقام معنوی.

و حضرت امیر (ع) را همان طوری که من راجع به قرآن عرض کردم که قرآن -در روایات است

این- نازل شده است به منازل مختلف، کلیاتش سبع و الی سبعین و الی زیادتر، تا حالا رسیده است به

دست ماها به صورت یک مکتوب، حضرت امیر هم این طوراست. رسول خدا هم این طور است.

مراحل طی شده است، تنزل پیدا کرده است. از وجود مطلق تنزل پیدا کرده است، از وجود جامع

تنزل پیدا کرده است و آمده است پایین تا رسیده است به عالم طبیعت، در عالم طبیعت این وجودمقدس

و آن وجود مقدس و اولیای بزرگ خدا. بنابراین، این که حدیث غدیر را ما حساب کنیم که می خواهد

یک معنویتی را برای حضرت امیر یا یک شأنی برای حضرت امیر(ع) درست کند، نیست. حضرت

امیر است که غدیر را به وجود آورده است، مقام شامخ اوست که اسباب این شده است که خدای تبارک

و تعالی او را حاکم قرار بدهد.

منبع : صحیفه امام، ج20، صص 111-113

شمس هدى پادشه بحرو بر

هادى دین، زاده ‏ى خیرالبشر

مژده ز میلاد شه ملک دین

نور خدا سرور اهل یقین

ولادت امام هادي(عليه السلام) مبارك باد

بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون

فاجعه‌ی مصیبت‌ بار امروز در منا که در آن جمع کثیری از ضیوف‌ الرحمان و مومنانِ مهاجر الی‌الله

از کشورهای گوناگون، جان باختند، اندوهی بزرگ در جهان اسلام پدید آورده و عید آنان را عزا کرده

است. در میهن عزیز ما نیز دهها خانواده که مشتاقانه در انتظار عزیزان حج‌گزار خود بودند، اکنون به

عزای آنان نشسته‌اند. اینجانب با قلبی سرشار از غم و همدردی با مصیبت‌دیدگان، این حادثه اندوهبار

را به روح مطهر حضرت رسول اعظم (صلی الله علیه و آله) و به ساحت مقدس ولی الله الاعظم حضرت

صاحب‌الزمان (اروحنا فداه) که صاحب‌عزای اصلی است، و به همه بازماندگان و عزاداران در سراسر

جهان اسلام به ویژه در ایران عزیز تسلیت عرض می‌کنم و رحمت خاصه‌ی خداوند غفور و رحیم و شکور

را برای این میهمانان گرامیش و شفای عاجل آسیب‌دیدگان و مجروحان را از درگاه عطوفتش مسألت

می‌نمایم و یادآور می‌شوم:

۱. مسئولان نمایندگی اینجانب و سازمان حج تلاش طاقت‌فرسای خود در شناسایی جان‌باختگان و معالجه

مجروحان و اعزام به کشور و خبررسانی سریع را که سراسر امروز بدان مشغول بودند همچنان ادامه

دهند و همه کسانی که توانایی دارند به آنان کمک کنند.

۲. هر گونه کمک ممکن را به حجاج دیگر کشورها نیز تعمیم دهند و حق برادری اسلامی را به

انجام رسانند.

۳. دولت سعودی موظف است مسئولیت سنگین خود را در این حادثه‌ی تلخ پذیرفته و به لوازم آن به

قاعده‌ی حق و انصاف عمل کند. مدیریت غلط و اقدامات ناشایسته که عامل این فاجعه بوده نباید

از نظر دور بماند.

۴. جان‌باختگان این حادثه انشاالله مشمول این کلام نورانی قرآن‌اند که: «و من یخرج من بیته

مهاجرا الی الله و رسوله ثم یدرکه الموت فقد وقع اجره علی الله» این برای بازماندگان، تسلای

بزرگی است. آنان پس از طواف و سعی و پس از ساعات پربرکت عرفات و مشعر و در حال

انجام مناسک حج به دیدار معبود شتافته‌اند، و انشاالله مورد لطف و رحمت ویژه احدیتند. اینجانب

با تسلیت دوباره به عزاداران، سه روز عزای عمومی در کشور اعلام میکنم.

والسلام علی عباد الله الصالحین

سیّدعلی خامنه‌ای

روحانى کاروان گفت شهید شما به خوابم اومد و گفت اسم من عباس فخارنیاست. برید پدر من رو تو کاروان

پیدا کنید و بهش بگید چون قلبش مشکل داره امشب به مشعر و فردا به منىٰ نرید.

به گزارش خبرنگار فارس، سهیل کریمی فعال فرهنگی و مستند ساز نقل می‌کند: باجناق بنده برادر دو تا شهید

است. پدر و مادر ایشان (که پدر و مادر شهیدان عباس و على فخارنیا هستند) از اوتاد محله افسریه تهران اند.

این دو بزرگوار امسال در حج تشریف دارند. دىروز روحانى کاروان شان با پرس و جو، حاج منصور فخارنیا

را در صحراى عرفات بین حجاج پیدا مى کنه و مى‌پرسه: پسر شما شهید شده؟

حاج منصورآقا جواب مى دهد: بله!

روحانى کاروان مى گوید: اسم شهیدتون عباسه؟

حاج منصور باز مى گوید: یکى از دو شهیدمون عباسه.

روحانى مى گوید: من که از پدر شهید بودن شما خبر نداشتم، اسم شهیدتون را هم نمى دونستم. شهید شما

به خوابم اومد و گفت اسم من عباس فخارنیاست. برید پدر من رو تو کاروان پیدا کنید و بهش بگید چون

قلبش مشکل داره امشب به مشعر و فردا به منىٰ نرید.

پدر شهدا مى گه: نمى شه که.

روحانى هم در جواب مى گه: حاج آقا! من نه شما رو مى شناختم و نه پسر شهیدتون رو. این چیزى بود

که باید میامدم به شما بگم. شما هم مى توانید نایب بگیرید و خودتون از همین جا برگردید مکه به هتل تون.

حاج منصور فخارنیا هم طبق توصیه این روحانى کاروان، براى خودش و همسرش نایب گرفته و از

واقعه امروز در منا جان سالم به در مى برد.

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ