مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

گناه دستهای خسته من است که دیر شد نیامدی،گناه خواب ماندن ،نرفته

جا ماندن من است تو خوب دیده ای، گناه چشمهای سراب دیده من است،

خدا کند سرابها آب شوند ودلها هم نوا شوند و چشمها واشوند ودستها به

سوی آسمان بلند دعا شوند که بیا ستاره ام زمین به جای چمن مخمل

سبز پهن کند کسی درون خانه خدا قبا به تن کند قبای سبز به جای موشک

و تفنگ وتانک واسلحهذوالفقار را علم کند و با صدای آسمانی اش ندا کند که

آمدم من همان امام منتظر منم تمام هستیسحر، منم که آمدم. 

تمام بودن نگاه کن ببین، عزیزترین شکوفه ام نگاه کن ببین، که بادی نمی وزد،

درخت غصه می خورد قد سرو خمیده و زمین چه خسته است. به من که پر

گناه ترین و زشت سیرتم نگه نکن به غنچه ای نگاه کن که پر گشوده است.

به لاله ها که پرپرند به چشمه ها به رودها به صخره ها دل شکسته آبها

و دستهای پینه بسته چشم های خواب رفته به دشتها نگاه کن ببین که

آسمان سیاه شد پر ازصدای دود شد تارتر شد و فنا شد دگر به سمت آبی

خیال هم نمی رود نگاه کن ببین که خصم دون جری شده ببین چه زخم

می زند ببین که پرده می درد ببین چه سنگ می زند ببین ببین کنانه

می زند. ببین که شیعه ها غریب ودلشکسته اند ببین غریب مانده ایم

ببین یتیم مانده ام ببین هنوز رسم های بد چه  شایعه است به صورت

یتیم ما جای سیلی و تازیانه هست .

سیده طیبه عربی. طلبه سطح3