| « پیام تسلیت | وظایف زنان در دوران غیبت امام زمان(عج) » |
امام علی بن الحسین زین العابدین «ع» در صحیفه سجادیه در دعای خویش هنگام ورود به ماه رمضان،
این ماه را «شهر القیام » نامیده اند . توفیق قیام در ماه مبارك رمضان خواسته معصومین (ع) بوده است
و شیعیان را هم به سوی چنین دعایی دعوت می كرده اند . پیامبر گرامی «ص » هنگام ورود ماه رمضان
می فرمود:
«حمد و ستایش خدایی را سزاست كه ما را به وسیله تو ای ماه مبارك گرامی داشت ، بار خدایا ما را به روزه
و قیام در این ماه ، نیرومند و توانا بگردان »
همچنین ایشان در خطبه ای در فضلیت ماه رمضان فرموده اند : ای مردم به تحقیق ماهی شما را فرا گرفت كه
در آن ماه شبی است كه بهتر از هزار ماه است و این ماه ، ماه رمضان است . خداوند در این ماه روزه را
واجب كرده و ثواب قیام برای نماز مستحبی در شبی از این ماه را به اندازه نماز مستحبی هفتاد شب در غیر
این ماه قرار داده است.(1)
امام زین العابدین (ع ) فرموده اند : “خدایا روزه داری در این ماه رسیدن به آرزوی قیام در این ماه را
نصیب من بگردان .(2)
قیام در این ماه آنقدر ارزشمند و مهم است كه امام زین العابدین (ع) در پایان ماه هنگام وداع با آن از خدا
می خواهد توفیق قیام در ماه رمضان آینده را نیز به ایشان عنایت كند. اینكه ماه رمضان در بیان ائمه
معصومین (ع) ماه قیام نامیده شده احتمال دارد به خاطر یكی از این موارد باشد .
1 ـ برای آن كه نمازهای مستحبی در شبهای آن بسیار خوانده می شود و سفارش زیاد بر خواندن آنها شده است .
چنانكه بسیاری از علما فرموده اند خواندن هزار ركعت نماز در شبهای آن مستحب است
پیامبر گرامی ( ص) هنگام ورود به ماه رمضان می فرمودند : ” بار خدایا برای ما در ماه رمضان بركتی
قرار ده . ما را بر روزه آن و نمازهای آن یاری فرما و آنها را از ما بپذیر ” (3)
مرحوم علامه مجلسی در جلد 97 بحار الانوار بابی جداگانه به همین نمازهای مستحبی ماه رمضان
اختصاص داده
2ـ از آن جهت كه چون سحور و خوردن سحری مستحب است و عموم مردم در دل شب برای تصمیم بر روزه
و اجابت دعوت حق بر می خیزند مرحوم شیخ صدوق در من لا یحضره الفقیه هم بابی تحت عنوان
( ثواب السحور ) آورده كه در بر دارنده هفت روایت از معصومین ( ع) است .
3 ـ از آن جهت كه به طور كلی این ماه ماه قیام برای مبارزه با نفس و وسوسه های شیطانی و حركت در
طریق سیر و سلوك معنوی و خود سازی است ـ‌كه مناسب ترین راه بركشاندن انسان به سوی مبارزات
مخلصانه و فعالیتهای سیاسی اجتماعی برای خدا و در راه خداست ـ زمینه خودسازی انقلابی در این
ماه بیشتر فراهم است .
استاد شهید مرتضی مطهری (ره ) در ارتباط با امتیاز بزرگ و ویژگی انحصاری نهضتهای الهی می گوید .
اگر ما تاریخ را بررسی كنیم به این حقیقت می رسیم كه در نهضت های مذهبی و دینی ، در نهضت های
آسیا چنین چیزی بوده كه انبیا فرد را علیه خودش بر می انگیزند . اصلا توبه همین است توبه كه واقعا یك
حالت عالی انسانی است عبارت است از قیام انسان علیه خودش ، یك قیام اصلاحی . من مخصوصاً یك
وقت تعبیرات قرآن در مورد توبه را جمع كردم دیدم تعبیرات خیلی عالی و عجیبی است . قراینن مكرر
می گوید : تاب و اصلح یك قیام اصلاحی از درون انسان ، قیام وجدان انسان علیه خودش ، علیه اسراف
كاریها و افراط كاری های خویش(4)
پی نوشت:
1.وسائل ج7 ص 227 بحار ج96 ص 359 ـ
2.كافی ج4 ، ص 76
3.مفاتیح الجنان ص 300
4.اسلام و مقتضیات زمان اثر استاد مطهری ـ چاپ انتشارات صدرا ج 2 ص 165
موضوعات: مناسبتها
با سلام و عرض تسلیت شهادت مظهر عدالت امیر مومنان حضرت علی علیه السلام
بیدار بودن یا بیدار شدن؟؟؟
هر از گاهی در فضای مجازی یا از طریق پیامک ها شاهد هدف قرار دادن موذیانه و پنهان ارزشها به شکلی کاملا حساب شده هستیم .اگر در متن بعضی از این جملات و عبارات به اندازه کافی تعقل نشود و دست به نشر و ترویج بیشتر آنها بزنیم ناخواسته و ناخودآگاه خدشه ای بزرگ به بعضی از معارف و دستورات دینی وارد کرده و باعث شبهه افکنی شده ایم.
برای مثال این عبارت ها:
“آگاه باشید که حسین تشنه اشک نیست که تشنه لبیک است.”
“محرم،زمان بالیدن است نه فقط نالیدن,
عبرتهایش آموزه است نه موزه
تمرین خوب نگریستن است نه خوب گریستن
نماد شعور مذهب است ,نه فقط شور
ای منتظران مهدي(عج) به هوش باشیم, که حسین (علیه السلام) را منتظرانش کشتند
تقدیم به آنها که پیرو اندیشه حسین هستند نه وامانده لب تشنه او!”
این عبارت در ایام محرم منتشر شده و بازخورد خوبی برای ضدارزشی ها هم داشت چون هدف آنها زیرسوال بردن و ناچیز جلوه دادن گریه بر مصایب سیدالشهدا بود.بسیاری با شنیدن این مطلب بر آن صحه می گذاشتند بدون آنکه پی به هدف شومی که در پس آن بود ببرند.هر چند تاکید عرفا و بزرگان ما هم همواره بر اشک همراه با معرفت به درگاه سیدالشهدا بوده است اما قداست و معرفت بخشی اشک در مجلس عزای امام حسین علیه السلام نکته ای است که در متون دینی ما به آن اشاره و تاکید شده است یعنی اشک و گریه همچون نردبانی است برای دست یابی به پله های والای معرفت و اگر این پله ها را طی نکنیم به پله بعد نخواهیم رسید.علاوه بر آن چه کسی است که منتظر حقیقی باشد و محبوبی را که در انتظارش به سر می برد به قتل برساند؟؟یعنی ما هم منتظر نباشیم چون ممکن است زمانی دستمان به خون حجت خدا آلوده شود!!
این روزها وشبهای عزیز هم پیامی با این مضمون منتشر می شود:
“شب قدر شب بیدار شدن است نه بیدار ماندن”
در اینکه بسیاری از بزرگان بر بیدار شدن و تحول روحی در این شبها به وسیله تعقل و تفکر تاکید می کنند شکی نیست اما دستورات آنها هرگز به معنای رد کردن بیدار ماندن در این شبها نیست.چرا که بیداری جسم یقینا مقدمه بیداری روح است و هیچگاه بیداری حقیقی و تحول روحی بدون تحمل مشقت و صبر و تسلیم در مقابل سختیها و عبادات به دست نمی آید.
پس به نظرم لازم است به بهای بازی با کلمات و عبارت ،دستورات ظاهری و ابتدایی دین را بی ارزش جلوه ندهیم چرا که محال است مقدمه را طی نکنیم و به ذی المقدمه دست یابیم.
التماس دعا - یا علی علیه السلام
فرم در حال بارگذاری ...
