« آثار کرامت زن د رخانواده و اجتماع از دیدگاه قرآن و روایات | سلام بر غدیر،سلام بر صاحب غدیر » |
دین، چیزی کم داشت و فاصلهاش تا کامل شدن، علی (علیهالسلام) بود…
وقتی دستان محمد (صلیاللهعلیهوآله) و علی (علیهالسلام) در آسمان اوج گرفت و به هم رسید، برکه کمجان غدیر،
اشک شوق جاری کرد.غدیر، همهی همهمهها را میشنید: «بیعت میکنیم با دلهای خود و جانهای خود و دست و
زبان خود…گیسوان بلند نخلستانها در هوای علی (علیهالسلام) وزیدن گرفت.گل ازروی گل شکفت و دلهای خسته
و بیرمق روزگار،سرشار از شادمانی شد.
پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) فرمودند تاجایگاهی فراهم کنند تا حتی کوته بینترین انسانها،قامت آسمانی ودلانگیزحضرت
راببینند؛ تا آنگاه که دست نورانی حضرت، امانت ولایت را به دستان با کفایت امامت میسپارد، همه شاهد باشند.
پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) بازوی علی (علیهالسلام) را گرفت و بالا برد. آسمان، همپای او قد کشید…
سروها، خودشان را بالا کشیدند…
رسول خاتم، در گوش جهانیان زمزمه میکرد: «هر کس من پیشوای اویم، علی (علیهالسلام) پیشوای اوست…»
جبرئیل فرود آمد. بوی خوش پیامش، زمین را عطرآگین کرد. خدا، او را با عهد بزرگی فرستاده بود؛ عهد ولایت.
زیرا كه هیچگاه، زمین، بیحجت نمیماند…
خجسته باد پیوند «نبوت» و «امامت» در نقطه اوجی به نام غدیرخم که غدیر، گره محکمی است برای رشته دیانت.
غدیر خم، عید تکمیل رسالت مبارک…
فرم در حال بارگذاری ...