| « پنج فضیلت برای عزاداران حسینی از نگاه امام رضا(ع) | یا قتیل العبرات » |
بدون شک یکی از حماسه های جاوید تاریخ بشریت، نهضت عظیم عاشورا است.
حادثه عظیم عاشورا، بعد از گذشت قرنها هنوز الگویی است برای مردم آزادی خواه. چنانکه در
8 سال دفاع مقدس، دلاوران مبارز، با الگو گرفتن از امام حسین (علیه السلام) و یاران با وفایش،
به مبارزه با دشمنان دین و اسلام پرداختند و در نهایت پیروز شدند. «جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ
الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا».[اسراء/81]
یکی از این سوال های مهم که درباره ی این قیام عظیم و بی نظیر تاریخی (عاشورا) مطرح می شود
اینست که: هدف سید الشهدا از این حرکت چیست؟
لازم است علّت قیام را از زبان خود آن حضرت بشنویم: در وصیتی که ابي عبدالله (عليه السلام)
برای برادرشان محمد حنفیه بیان فرمودند، هدف از قيام، اينگونه ذكر شده است: «اِنّي لَم اَخرُج
أَشِراً وَ لا بَطِراً وَلا مُفسِداً ولا ظالِماً؛ من نه برای گردش و تفریح از مدینه بیرون می روم و نه برای
اینکه فسادی در زمین راه بیندازم و ظلمی بکنم. وَ إنّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ في اُمَّةِ جَدي
(صلی الله علیه و اله وسلم)؛ فقط برای اصلاح در امّت جدم خروج می کنم».[1]
امام (علیه السلام) در آخر این خطبه دعا می کنند و خطاب به خداوند می فرمایند: پروردگارا تو
میدانی که هدف ما از این فعالیت ها این است که علوم دین تو و معیار های اسلامی را به مردم
نشان دهیم یعنی نشان دهیم که دین چیست و نشانه های آن کدام است و با چه معیاری
می توان افراد دین دار را از بی دین تشخیص داد.[2]
مراد از اصلاحی که امام حسین (علیه السلام) فرمودند چیست؟
امام (علیه السلام) زمانی که می دیدند مدعی خلافت مشروب خوار است و در حال مستی
نماز می خواند، باید با امر به معروف و نهی از منکر او را از مسیر گناه باز می داشتند؛ زيرا اين
در نهايت به گمراهي امّت و ضايع شدن دين منجرّ مي شد و گفته مي شود كه اگر کسی چنین
شخصی را دید و با گفتار و رفتار خود، روش او را تغییر نداد، یعنی با سخن و عمل کاری نکرد که
به مسیر حق برگردد، حق خداست که او را با همان ستمکار وارد جهنم کند.[3]
بنابراين، تنها گزينه براي حضرت ابي عبدالله (عليه السلام) و ياران ايشان، قيام و مبارزه در قالب
جنگ بود و همچنان كه از سخنان گهربار آن حضرت، برداشت می شود؛ اگر امر به معروف و نهی
از منکر لفظی (كلامي) موثر بود دیگر سراغ امر به معروفی نمی رفتند که باعث ريخته شدن خون
خود، فرزندان و يارانش شده و اسارت ناموس آن بزرگواران را در پي داشته باشد.
پـــــــی نوشـــــــت:
(1). بحار الانوار، ج44، ص329، باب37، روایت2.
(2). همان.
(3). برای مطالعه بیشتر رجوع شود به «آذرخشی دیگر از آسمان کربلا».
موضوعات: محرم
فرم در حال بارگذاری ...
