مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

نماز به عنوان پشتوانه ی محکم تربیتی تاثیر به سزایی در روابط زن وشوهر دارد.همسران

با ایمانیکه از نماز خود محافظت می نمایند.«وهم علی صلاتهم یحافظون[1]» در زندگی

زناشویی نیزاصول اخلاقی از قبیل عفاف،عفو،گذشت،ایثار،همدلی، همراهی و… را بیشتر

رعایت می نمایند.زن ومرد به تنهایی نمی توانند مظهر خدایی گردند بلکه در کنار یکدیگر

می توانند به کمال انسانی برسند وزندگی شان را رنگ خدایی بزنند.خداوند متعال می فرماید:

«صبغه الله ومن احسن من الله صبغه ونحن له عابدون[2]» بگویید ما رنگ خدایی بخود

می گیریم وچه رنگی بهتر از رنگ خداست وما تنها او را عبادت می کنیم.هر قدر ایمان همسران

بیشتر باشد انس والفت بیشتری میان آنها برقرارخواهد بود وزندگی که بر پایه ی مهر ومحبت

خدایی پایه ریزی شده باشد از آرامش روحی وروانی بیشتری بر خوردار خواهد بود. زندگی که

از یاد خدا سرشار باشد کانون دریافت فیوضات الهی می گردد.

پیامبر اکرم (ص) فرمود:«کلما ازداد العبد ایمانا ازداد حبا للنساء[3]»بنده هر چه ایمان خود را

افزایش دهد،محبت او بر بانوان افزون تر خواهد شد.در واقع زن ومردی که به نماز خود اهتمام و

توجه دارند ورعایت آداب وشرایط نماز را به جا می اورند.ویاد خدا در دل های آنها زنده است.

گذشت وایثاربیشتری نسبت به یکدیگردارند ودر سختی ها ومشکلات یکدیگر را یار یمی نمایند وبه

خاطر مسائل کم ارزش کانون گرم خانواده را بر هم نمی زنند وحرمت یکدیگر را رعایت می نمایند .

وبا توهین وحقیر در صدد خورد کردن غرور یکدیگر بر نمی آیند.چرا که نماز روح آنان را متواضع وخاشع نموده است.