مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

ای بالانشین كه دریچه های آسمان به سمت رواقهای بارگاه تو باز می شود! تشنه شفاعت خویش

را پیاله رضایتی ببخش ودر سایه زیارت خوانی اش رضایش كن!

ای آبروی آسمان و زمین كه همه منظومه ها گرد گنبد طلایی تو در طوافند! دلهای شب زده ما را به

نور ایمان شكوفا كن و با حرف و حدیث خلوت خدا آشنا!

ای تمنای روشن آسمان! كمتر از آهوی بی پناه نیستم، مرا هم ضمانت كن! به سرا پرده خویشت

بخوانم و هم صحبت كبوتران آستانه ات كن!

ای غریب نواز! زخمهای بی شماره ام به دستهای نوازش تو محتاج است. ای تكیه گاه هشتمین كه

دقیقه ها با آهنگ نقاره خانه تو كوك می شوند!

بی پناه خویش را دریاب!