مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

سلام بر غدیر، سلام بر مظلومیت غدیر وسلام بر صاحب غدیر وسلام…چهارده قرن است از حیاط پر برکت غدیر

می گذرد وبا تمام فرازونشیب های آن،هنوزهم بربلندترین قله های تاریخ می درخشد وحافظ گذشته ی اسلام وضامن

بقای آینده ی آن است.چهارده قرن است که عاشوراییان همیشه تاریخ، در تداوم خطّ اسلام ناب محمدی(ص) ومسیر

ولایت وغدیر برای پای فشردن در تداوم وفاداری ورعایت عهد وپیمان ها وایثارگری ها و… با نوشیدن جرعه ای از

چشمه زلال غدیر به استقبال شهادت رفته اند.چهارده قرن است که قلم در اره غدیر و فکر واندیشه در خدمت صاحب

غدیر انجام وظیفه می کند ومیراث مکتوب عظیمی از غدیر را برای نسل های فردا حفظ وبه یادگار می گذارد.آری،

چهارده قرن گذشته است از گفته ی صادق آل محمد(ص): ای حفض، شگفتا از آنچه علی بن ابیطالب(ع) با آن مواجه

شد، او با ده هزار شاهد وگواه(در روز غدیر) نتوانست حق خود را بگیرد، در حالی که شخص با دو شاهد حق خود

را می گیرد.آری همان چهارده قرن پیش بود که حضرت ختمی مرتبت فرمودند: ای عمار،اگردیدی علی(ع) به راهی

می روی و همه ی مردم به راهی  دیگر، تو با علی(ع) حرکت کن و همه مردم را رهاکن.

سالهاست که با امام زمان(عج) غدیر را دعا می کنیم و به زیارت صاحب مظلوم آن می رویم واز خدا می خواهیم

که درظهور مهدی آل محمد(عج) تعجیل نماید.چهارده قرن است که همراه عاشقان کوی یارومحبان امیرالمؤمنین(ع)

غدیر خم را عید می گیریم و با دوستان وعلاقمندان صاحب غدیر شیرینی آن روز را به سرور می نشینیم و روح و

جان خود را صفا می بخشیم.اینک ما میراث دار غدیریم، که در قله های عظمت آن به دنیا آمده ایم و درس الفبای ما

نام صاحب غدیر بوده است. امروز غدیر فراتر از دید دشمنانش قرار گرفته است وشیرینی و حلاوت خود را به تمام

آزاد اندیشان وحق طلبان عالم می چشاند. با این وجود، امروز باید غدیر وصاحب غدیر و اندیشه ی غدیر را خوب

بشناسیم تا بتوانیم درمقابل سقیفه های شرق و غرب روزگار از آن دفاع کنیم تا دیگر بار،این خورشیدعالم تاب، پشت

ابرهای جهل وگمراهی به انتظار ننشیند. پس بعد از چهارده قرن واندی سال، اینک این مائیم وباقی مانده ی غدیر،

دگر بار دست بیعت با امیر جهان می دهیم و یک یا علی دیگر سر می دهیم.

به قلم خانم لشگری (طلبه پایه اول)

روز عرفه هیجان عجیبی داشتم هر لحظه منتظر بودم تا بتوانم در مراسم دعای عرفه حاضر شوم.بعد

حضور در مدرسه تا رسیدم خانه رفتم دوباره وضو گرفتم  نشستم سر سجاده .مفاتیح الجنان رابرداشتم

دو صفحه از دعای امام حسین(ع) در روز عرفه را خواندم.اما حضور قلبی حاصل نشد.عیب از خودم

بود خوب می دانستم.سعی کردم معنای دعا را بخوانم شاید رقت قلبی حاصل شود.دیدم کلام گهربارامام

حسین (ع) کجا ومن بنده گنه کار کجا.شروع کردم با خدا درد ودل کردن ازگذشته،ازدلایل آمدنم به حوزه

از لطفها ومحبتهایی که تا الان به واسطه حضورم درحوزه برایم حاصل شده بود را شمردم. کم کم حس

کردم می توانم خودم را پشت واژگان امام حسین(ع) پنهان کنم وایشان را واسطه قرار دهم حسی خاص

سراسر وجودم را فرا گرفت .بغضی در گلویم نشست شروع کردم های های گریه کردن. و فقط می گفتم

خدایا ممنونم مرا به درگاهت راه دادی ومرا با حوزه آشنا کردی. می دانم قصور از من بوده که تا الان

توفیق حضور درمکتب انبیاء(ع) برایم حاصل نشده بود.اما تورا قسم می دهم به گریه های امام حسین(ع)

در روز عرفه دست همه ما طلاب را بگیر ولحظه ی ما را رها مکن. خدایا راه سخت و دشوار. ما هم اول

راهیم خدایا کمکمان کن.کم کم دلم آرام شد. انگار خدا بهم نگاه کرده بود. خوشحال بودم نمی دانم چرا اما

خوشحال بودم واز صمیم قلبم به خدا گفتم: خدایا بنده ی کوچک تو فقط می خواست از تو تشکر کند.

میرحسینی(طلبه سال اول)

عيد قربان كه پس از وقوف در عرفات (مرحله شناخت) و مشعر (محل آگاهي و شعور) و منا (سرزمين آرزوها، رسيدن به عشق) فرا مى رسد، عيد رهايى از تعلقات است. رهايى از هر آنچه غيرخدايى است. در اين روز حج گزار، اسماعيل وجودش را، يعنى هر آنچه بدان دلبستگى دنيوى پيدا كرده قربانى مى كند تا سبكبال شود.
صداي پاي عيد مي آيد. عيد قربان عيد پاك ترين عيدها است عيد سر سپردگي و بندگي است. عيد بر آمدن انساني نو از خاكسترهاي خويشتن خويش است. عيد قربان عيد نزديك شدن دل هايي است كه به قرب الهي رسيده اند. عيد قربان عيد برآمدن روزي نو و انساني نو است.
… و اكنون در منايي، ابراهيمي، و اسماعيلت را به قربانگاه آورده اي. اسماعيل تو كيست؟ چيست؟ مقامت؟ آبرويت؟ موقعيتت، شغلت؟ پولت؟ خانه ات؟ املاكت؟ … ؟
اين را تو خود مي داني، تو خود آن را، او را - هر چه هست و هر كه هست - بايد به منا آوري و براي قرباني، انتخاب كني، من فقط مي توانم ” نشاني ها “يش را به تو بدهم:
آنچه تو را، در راه ايمان ضعيف مي كند، آنچه تو را در “رفتن"، به “ماندن” مي خواند، آنچه تو را، در راه “مسئوليت” به ترديد مي افكند، آنچه تو را به خود بسته است و نگه داشته است، آنچه دلبستگي اش نمي گذارد تا “پيام” را بشنوي، تا حقيقت را اعتراف كني، آنچه ترا به “فرار” مي خواند، آنچه ترا به توجيه و تاويل هاي مصلحت جويانه مي كشاند، و عشق به او، كور و كرت مي كند، ابراهيمي و “ضعف اسماعيلي” ات، ترا بازيچه ابليس مي سازد.
… و اكنون در منايي، ابراهيمي، و اسماعيلت را به قربانگاه آورده اي. اسماعيل تو كيست؟ چيست؟ مقامت؟ آبرويت؟ موقعيتت، شغلت؟ پولت؟ خانه ات؟ املاكت؟ … ؟ در قله بلند شرفي و سراپا فخر و فضيلت، در زندگي ات تنها يك چيز هست كه براي به دست آوردنش، از بلندي فرود مي آيي، براي از دست ندادنش، همه دستاوردهاي ابراهيم وارت را از دست مي دهي، او اسماعيل توست، اسماعيل تو ممكن است يك شخص باشد، يا يك شيء، يا يك حالت، يك وضع، و حتي، يك ” نقطه ضعف"!هرچه هست مراقب باش اگر در راه خدا قربانی  نگردد، خدای نکرده در راه غیر دین قربانی نشود.

خدایا یاری مان کن اسماعیل وجودمان را در راهت قربانی کنیم.

امام محمد باقر(علیه السلام) فرمود: من أحَبِّ عِبادِ اللهِ إلَي اللهِ المُحسِنُ التَّوَّابُي

یکی از محبوبترین بندگان خدا در نزد خداوند کسی است که نیکوکار وبسیار توبه کننده باشد.
(جهاد با نفس، ح 836)

کم کم عطر او به مشام می رسد، چند روزی بیشتر باقی نمانده، عرفه نقطه ی  آغازاین انقلاب است. بوی حسین(ع) به مشام می رسد.تهرانی ها رسم دارند دهه اول ذی الحجه را روزه می گیرند و روز عرفه خود را به حرم حضرت عبدالعظیم(ع) می رسانند. دهه دوم برای مولا علی(ع) جشن می گیرند ومقدمه چینی برای عید غدیر می کنند و از فردای روز عید غدیر داربست تکیه ها را علم می کنند .اینجاست که می گویند:

کم کم سیاهی علمت دیده می شود                                  از روی تلّ دل من غمت دیده می شود

دلت آماده شده برای عرفه؟ اگر حاضر نیستی عجله کن وقت از دست می رود، شنیده ای که امام صادق(ع) فرموده اند:کسی که در ماه رمضان آمرزیده نشود، تا رمضان آینده آمرزیده نگردد مگر آن که در عرفات حاضر شود.بحارالانوار،ج96،ص342

تو را به ابا عبدالله(ع) می سپارم. خودت را از حالا برای محرم آماده کن. تو که در مکتب اهل بیت قدم بر می داری باید خودت را برای مجالس امام حسین(ع) آماده ومحیا کنی.مجالس اهل بیت(علیهم السلام) به گردن تو طلبه حق دارند، تا مردم را به راهشان راهنمایی کنی و از اشاعه ی خرافات جلوگیری کنی.پس خودت را برای محرم آماده کن چون عرفه رسیده است، روزی که پیک ابا عبدالله(ع) در کوفه به شهادت رسید، وابا عبدالله(ع) بدون اطلاع از این غم، صحرای عرفات را به قصد کوفه ترک کرد. از مسلم شهید و از بانوی صاحب این خانه بیاموز و این انقلاب را سرباز باش. امروز تو وظیفه داری.

به قلم خانم سارا بیات (طلبه سال اول)

خدایا …

معبود من…

شکرت به خاطر همه چیزهایی که ازت خواستم وبهم ندادی

واسه همه چیزهایی که تا خواستم ، دادی

وبه خاطر چیزهایی که قبل از اینکه ازت بخوام، بهم بخشیدی

منو ببخش…

به خاطر همه راه هایی که رفتم و هیچ کدوم به تو منتهی نشد

به خاطر همه درهایی که زدم وهیچ کدوم خونه تو نبود

به خاطر صبور نبودنم…

به خاطر کوتاهی افق نگاهم

که حکمتهای بی شمارت را حادثه تلقی کردم

مرا ببخش

یا زهرا (طلبه سال اول)

علی جان!
شریک زندگی‏ ام
زهرایت آمده است تا دستانش را وقف نوازش روح زخمی‏ات کند تا آثار رنج‏های زندگی از خاطرات محو شود.
او از طرف خدا آمده است تا در تنهایی‏های مردانه‏ ات، با تو هم گریه شود.
مگر نه آنکه فرموده‏ اند «جهاد زن، خوب همسرداری است».
زهرای تو، نیت خیر کرده است تا در این جهاد الهی، توفیق شهادت بیابد و نزد خدای عشق روسپید شود.
او هرگز از تو چیزی نخواهد خواست که تو را به سختی بیندازد و یا از توانت فراتر باشد تا فاطمه‏ ات علیهاالسلام هست، اجازه نخواهد داد که شانه‏های مهربانت از اندوه بلرزد و چشمان نازنینت به اشک، تر شود.
زهرا علیهاالسلام در کنارت می‏ماند، تا وقتی که تازیانه‏ ها میان دست او و تو فاصله بیندازد.