مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

 

پایان نامه سرکار خانم فاطمه کاظمی با عنوان اشتغال زنان از منظر آیات وروایات توسط هیأت داوران مورد بررسی قرار گرفته وبا کسب امتیاز 19 پذیرفته شده است.

استاد راهنما: سرکار خانم ابوالقاسمی

استاد داور: جناب آقای دکتر باقی زاده

چکیده:

امروزه با فراخوان زنان به اجتماع وکم رنگ شدن اصل محوری خانواده وبه جهت تعارضاتی که اشتغال زنان در جامعه با وظایف خانگی آن ها ایجاد کرده است، خلاء ارائه ی نظریه ی اسلامی به دور از افراط وتفریط والتقاط با تفکرات مادی گرایانه نمودار گردیده است، که به جهت تأخیر نهادهای دینی از شناخت ساختارهای فرهنگی که در ذهنیت ما رسوخ کرده است و عدم ارائه ی نگاه جامع دینی در حل شبهات وپیچید گی مسائل اجتماعی وتبعاتی که اشتغال زنان در پی داشته است ارائه ی الگوی دینی اشتغال متناسب با فطرت زن ضروری به نظر می رسد.از این رو یافتن نگاه کارآمد دینی درباره ی اشتغال زنان به جهت بازیابی ارزش والا وواقعی زن با توجه به نقش اساسی زنان در نظام خلقت اثرات مطلوبی را به دنبال خواهد داشت پس باید به این سوال پاسخ گفت که جایگاه اشتغال زنان از منظر آیات وروایات چیست؟ در این نوشتار به طور اختصار به این پاسخ ها دست یافتیم که : اسلام در روابط اجتماعی بر بعد انسانی زن تکیه دارد وبرای حضور سالم وبدون آفت زنان در جامعه ضوابطی قرار داده وحضور زنان در جامعه به عنوان اولی بدون لحاظ پیامد های آن مجاز شمرده می شود.استقلال اختصادی زن در اسلام به رسمیت شناخته شده است وتلاش اختصادی واشتغال زنان مجاز شمرده شده است. با تکیه به این نکته که اولویت نخست شغلی که تناسب بیشتری با ویژگی های روحی وجسمی زن دارد مشاغل خانگی(خانه داری،همسر داری وفرزندداری ) است که این اولویت با توجه به این است که ضرورتی برای حضور زنان در فعالیتهای اجتماعی واختصا دی وجود نداشته باشد واسلام در مورد مشاغلی چون مدیریت های کلان،قضاوت، مرجعیت و رهبری  نظر به معافیت زنان از تصدی این مشاغل داده است .روش تحقیق حاضر تاریخی وبه لحاظ جمع آوری مطالب کتابخانه ای است.

کلیدواژه:قوّام،اشتغال زن،حضور زن،استقلال زن

 

 

-

 

برای نشر فرهنگ دینی وترویج معارف نیاز به جهاد،اقدامات

فراگیر وتلاش خستگی ناپذیر است.با آسودگی وراحتی چنین

آرزویی برآورده نخواهد شد.انتظار این که مردم ، خودشان

متوجه شوند وبه سراغ طبیبان بروند یک انتظار بیهوده است

که حاکی ازغفلت طبیبان به جنس دردجامعه امروز است.

امروزدردی احساس نمی شود که طبیب منتظربیمار بنشیند.

طبیب بایدبرود واول مردم را با دردهای سرطانی

دینی ومعنوی که بی صدایندآگاه سازد وسپس به

علاج ودرمان بپردازد.

بنابراین وظیفه ما:

1.دردسازی یعنی زمینه سازی جهت احساس درد است.

2.درمان ومداوای دردهای بی صدای روحی ودرونی است.

بی دردی خود بدترین درد دینی جامعه امروز است.بیماریهای روحی بر خلاف بیماری های جسمی هر

اندازه بیشتر و وخیم تر می شوند بی صداتر و کم دردتر می گردند تا اینکه ناگهان انسان را به سکته

روحی مبتلا سازد.آری درد شلاقی برای تکاپو،تکاپو وتلاشی درجهت درمان ومصون ماندن است.

 

پایان نامه سرکار خانم صدیقه کریمی با موضوع جایگاه ومنزلت شخصیّت حضرت علی(علیه السلام)

در کتب اهل سنت توسط هیأت داوران مورد ارزیابی قرار گرفته وبا کسب نمره 19/18 به عنوان

تحقیق برتر شناخته شده است.

استاد راهنما: خانم حمیده عسکری

استاد داور:جناب آقای دکتر باقی زاده

چکیده:

این تحقیق به بررسی جایگاه ومنزلت حضرت علی(علیه السلام) در کتب اهل سنت پرداخته است. و از

اهمیتی برخوردار است از جمله شفاف سازی بیشتر در مورد حضرت علی(علیه السلام) وولایت ایشان

چه در مقابل مخالفان وچه موافقان وهموارسازی مسیر پاسخگویی به شبه هایی است که ممکن است در

مورد ایشان مطرح شود.هدف از تحقیق بررسی جایگاه حضرت علی(علیه السلام) از منظر اهل سنت

می باشد وبرای همین منظور به کتابهای تاریخی وتفسیری اهل سنت مراجعه شده وتحقیقی نظری و

بنیادی با راهبردی توصیفی وکتابخانه ای می باشد.مواردی که در این تحقیق مورد بحث قرار گرفته

است.شخصیّت حضرت از زبان پیامبر(ص) وعلما وبزرگان اهل سنت وبررسی شخصیت وجایگاه

ایشان درآیات قرآن از منظر مفسران وعلمای اهل سنت بوده ود ربسیاری از موارد مختص به حضرت

نیزمیباشد.از بررسی های منابع اهل سنت بدست می آید که اهل سنت وبه خصوص علمای آنها حضرت

را حائزشخصیتی بسیار بزرگ می دانند وبسیاری از ویژگی هایی که شیعیان یرای حضرت قائلند را

قبول دارندوبسیاری از آنها ایشان را بعد از رسول خدا والاترین شخصیت اسلام می دانند واگر مسئله

ولایت وامامت حضرت را بعد ازسه خلیفه قبول دارند به خاطر سکوتی است که در مقابل گروهی از

بزرگان خود داشته اند که این تعصب کورکورانه باعث شده سخنان پیامبر را فراموش وولایت حضرت

را یا به طور کلی انکارویا جرأت بیان صریح آن را ندارند وبه بیراهه کشیده شده اند.

کلید واژه:حضرت علی (علیه السلام)،اهل سنت،شیعه،ولایت،امامت،منزلت،اهل بیت، اولی الامر

 

أمیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می فرماید:

اگر کسی یک خصلت از خصال خیر در او باشد،کافی است که سایرصفات و خصلتهای او را تحمل

کنم وببخشم مگر دو چیز را:یکی بی عقلی ویکی بی ایمانی. آنجا که دین وایمان نیست امنیت نیست.

به آدم بی ایمان در هیچ چیز نمی شود اعتماد واطمینان کرد.آنجا که امنیت واعتماد واطمینان

نیست زندگی گوارا نیست،دائما نگرانی است،خوف است،اضطراب ودلهره است،آدمی همیشه باید

مواظب خود باشد که از ناحیه همان دوستان خود خیانت نبیند.اما آنجا که عقل نیست حیات

وزندگی نیست،مردگی است،باید به حساب مردگان به حساب آورد.

 

مسأله فرهنگ ومسأله صف آرایی فرهنگی در مقابل    

دشمن را جدی بگیرید.این وظیفه ماست.این آن چیزی

است که بنده هم اگردر راه آن کشته شدم،احساس می

-کنم که در راه خدا کشته شده ام.هر کس دراین راه

کشته شود،در راه خدا کشته شده وهر کس در این راه،

زحمتی متحمّل شود،در راه خدا متحمّل شده است.

 

مقام معظم رهبری مد ظله العالی

روزی حضرت امام رضا علیه السّلام رو به حضرت عبدالعظیم علیه السّلام فرمود وچند توصیۀ

راهگشای اخلاقی به او آموخت تا به شیعیان و یاران ابلاغ کند .متن فرمایش چنین بود :

ای عبدالعظیم ،سلام مرا به دوستان برسان و به آنها بگو :

* شیطان را به دلهای خویش راه ندهند .

* درگفتار خویش ، راستگو باشند و امانت را ادا کنند.

* از جدال و نزاع بیهوده ای که سودی برایشان ندارد دوری کنند و خاموشی را پیشه خود سازند .

* به همدیگر روی آورند و به دیدار و ملاقات هم بروند « فان ذلک قربة الیَّ» زیرا اینکار موجب

نزدیکی به من است .

* آنان خود را به دشمنی و بدگویی با یکدیگر مشغول نسازند ، زیرا با خود عهد کرده ام که اگر کسی

چنین کاری انجام دهد و دوستی ازدوستانم را ناراحت کند یا به خشم آورد ، خداوند را بخوانم تا او را

در دنیا با شدیدترین عذابها مجازات کند و در آن سرا نیز از زیانکاران خواهد بود.

* به ایشان بگو : همانا پروردگار نیکوکارانشان را آمرزیده و از خطای گنهکارانشان درگذشته است ،

مگر کسانی که به خدا شرک ورزیده یا دوستی از دوستانم را آزرده ، یا کینه آنها را با دل بگیرد .

بدرستی که خداوند او را نخواهد بخشید تا آنکه از کردار ناشایست خویش دست بکشد ، هر گاه از

این اعمال نادرست دوری گزیند ، آمرزش خدا را شامل خود گردانیده است وگرنه ، روح ایمان از

قلبش بیرون رفته و از ولایت ما خارج گشته است و بهره ای از ولایت ما نخواهد برد « و اعوذبک

من ذلک »

امام زمان(عج) در دعای «اللهم ارزقنا توفیق الطاعة» (1) برای قشر های مختلف، دعاهایی فرموده

که در واقع انتظارات و توقعات آن حضرت را نشان می دهد.

---

این دعا را می توان به دو قسمت تقسیم کرد:

در بخش نخست، برای همگان و عموم مردم درخواست هایی از خداوند کرده و در قسمت دوم برای هر یک از قشر های جامعه به طور جداگانه دعا شده است.

در قسمت دوم، آن حضرت در واقع توقع و نگرانی خود را از هر قشر نیز بیان فرموده است. مقصود ما در این مقاله، همین قسمت است که به بخشی از آنها اشاره می کنیم:

1. علما

«و تفضل علی علمائنا بالزهد و النصیحة ؛ پروردگارا! به علمای ما، زهد و خیرخواهی برای جامعه عنایت فرما».

امام در این قسمت، از ثروت اندوزی و ترک نصیحت دانشمندان، اعلام نگرانی می کند.

در روایات به این دو محور اشاراتی شده و این دو ویژگی را ملاک برای عالمان بیان کرده اند. از امام صادق(علیه السلام) نقل است: اگر دیدید عالم علاقمند به دنیاست، او را متهم سازید؛ زیرا هر عاشقی به گرد معشوق خود می چرخد. خداوند به داود(علیه السلام) وحی کرد: »بین من و خودت عالمی را که فریفته دنیا شده واسطه قرار مده که تو را از محبت من باز می دارد. اینان، راهزنان بندگان من هستند. کمترین عقوبت من برای آنها، این است که حلاوت و شیرینی عبادتم را از آنها می گیرم».

این نکته را اضافه می کنیم که قرآن وقتی ویژگی علمای اهل کتاب را بر می شمرد، به همین دنیاطلبی و کتمان کردن حقایق به وسیله آنان اشاره می فرماید.

2.علم آموزان

«و علی المتعلمین بالجهد و الرغبة؛ پروردگارا! به علم آموزان توفیق تلاش و تمایل به تحصیل علم عنایت فرما».

دعا و توقع امام زمان(عج) از همه دانش پژوهان وعلم آموزان آن است که در طلب علم، رغبت و تمایل نشان دهند و از هر گونه تنبلی و کسالت دوری کنند.

امام صادق(علیه السلام) آن گاه که جنود (لشکر) عقل و جهل را بر می شمرد، نشاط و شادابی را لشکر عقل و کسالت را لشکر جهل برمی شمرد، و به همین جهت در دعایی از کسالت و ناتوانی به خدا پناه می برد: «اللهم نی أعوذبک من الکسل والهرم».

در کتاب های روایی هم باب مستقلی با عنوان «باب کراهه الکسل» ذکر شده و روایاتی در مذمت کسالت و تنبلی آورده اند.

امام کاظم(علیه السلام) می فرماید: پدرم خطاب به بعضی از فرزندانش چنین فرمود: «ایاک و الکسل و الضجر فانهما یمنعانک من حظک من الدنیا و الآخره ؛ از بی حوصلگی و کسالت به دورباش که این دو، مانع بهره مندی از دنیا و آخرت خواهند بود».

3. جوانان

«و علی الشباب بالنابة و التوبة ؛ پروردگارا! به جوانان ما توفیق بازگشت (به فرمانت) و توبه، عنایت فرما».

در روایات توجه خاصی به جوانان شده؛ چه اینکه جوان مورد عنایت خداوند است. امام صادق(علیه السلام) خطاب به برخی از یارانش فرمود: «أما علمت أن الله تعالی یکرم الشباب منکم؛ آیا نمی دانید که خداوند جوانان شما را گرامی می دارد؟!»

جوانی، زمان شکل گیری شخصیت است و بدین سبب امامان معصوم تأکید بر انس جوانان با قرآن دارند. امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «جوان مۆمنی که قرآن می خواند، قرآن با گوشت و خون او آمیخته می شود و خداوند او را با ابرار قرار می دهد». روشن است که چنین جوانی، در روز قیامت، در برابر مشکلات آن روز ایمن خواهد بود. از سوی دیگر، جوانی، زمان اوج قدرت است و از این احساس، در بعضی روایات تعبیر به مستی و در بعضی دیگر تعبیر به جنون شده است.

درباره طبیعت پاک جوانان همین بس که امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «علیک بالاحداث فنهم أسرع لی کل خیر؛جوان ها را دریابید؛ چرا که سرعت آنان به طرف خوبی و خیر از دیگران بیشتر است».

4. بانوان

«و علی النساء بالحیاء و العفّة؛ پروردگارا! به زن ها حیا و عفت عنایت فرما».

نقش بی بدیل بانوان آنگاه آشکار می شود که تاریخ را ورق زنیم و نقش فاطمه زهرا(سلام الله علیها) و حضرت زینب(سلام الله علیها) را به دقت نگریسته، سپس پیروان هر یک از این بزرگواران همچون همسر زهیر بن قین در کربلا و دیگران را مورد توجه قرار دهیم. اما آنچه بر قدر و منزلت زنان می افزاید، حیا و عفت آنان است.

در روایتی امام صادق(علیه السلام) سر چشمه مکارم و بزرگواری ها را «حیا» معرفی می کند و می فرماید: «المکارم عشر… و رأسهنّ الحیاء».

در روایتی دیگر، امام صادق(علیه السلام) به نقل از رسول الله(صلی الله علیه وآله) می فرماید: «خیر نسائکم العفیفه الغلمه ؛بهترین زنان شما، زنان با عفت و شوهر دوست هستند».

5. ثروتمندان

«و علی الأغنیاء بالتواضع والسعة ؛ پروردگارا! به ثروتمندان تواضع و توفیق احسان به دیگران عنایت فرما».

پیامد ثروت، تکبر و بخل است و اغنیا باید متوجه باشند که به خاطر فقرا، از نعمت های خداوند بهره مند شده اند؛ چنان که امام موسی بن جعفر(علیه السلام) می فرماید: «خداوند می فرماید: من ثروتمندان را به خاطر احترامشان ثروتمند قرار ندادم و فقرا را به علت اهانت به آنها فقیر نگرداندم، بلکه این (فقر و ثروت) آزمایشی برای فقرا و ثروتمندان است و اگر فقرا نبودند، اغنیا مستحق بهشت نمی شدند».

امام صادق(علیه السلام) نیز فرموده است: «ثروتمندان شیعیان ما، امین بر محتاجان هستند. پس ما را در مورد ایشان مراعات کنید. خداوند، شما را حفظ کند».

اسلام برای ریشه کنی فقر، احکامی را هم برای اموال و ثروت ها وضع کرده است؛ از جمله زکات را واجب کرده که حداقل وظیفه مسلمانان است و اگر این منبع برای رفع نیاز آنان کفایت نکند، خداوند منابع دیگری را قرار داده؛ مانند دادن صدقه به فقرا. این، همان است که خداوند می فرماید :والذین فی اموالهم حق معلوم. پس حق معلوم، غیر از زکات است که بر هر کسی بر حسب توانایی اش واجب و لازم است.

6. فقرا

«و علی الفقراء بالصبر و القناعة؛ پروردگارا! به فقرا صبر و قناعت عطا فرما».

امام صادق(علیه السلام) فرمود: «خداوند به پیامبران خود ده ویژگی عنایت کرد. پس در خود بنگرید، اگر آن ویژگی ها در شماهست، خدا را حمد کنید و اگر در شما نیست، آن را از خداوند بخواهید و از جمله آن ده خصلت، صبر و قناعت است».

انسان در مسیر زندگی، نیاز به مرکبی خستگی ناپذیر و سلاحی برنده دارد که از نگاه امام علی(علیه السلام) «صبر، مرکبی است همیشه کارآمد و قناعت، شمشیری است برّان».

در پاره ای از روایات هم آمده است که: قناعت گنج بی پایان است. لازمه صبر و قناعت دو چیز است: اول دست نیازیدن به مال حرام و دوم چشم ندوختن به مال دیگران.

7. حاکمان

«و علی الأمراء بالعدل و الشفقة ؛پروردگارا! به والیان، عدالت محوری و مهرورزی عنایت فرما».

امیرمۆمنان(علیه السلام) فرمود: «خداوند شش گروه را به شش علت عذاب می کند و از جمله حاکمان را به سبب ظلم معذّب می سازد».

در روایت دیگر چنین می خوانیم: «انّ شرّ البقاع دور الأمراء الذین لایقضون بالحق؛[بدترین مکان ها، خانه های حاکمانی است که به حق قضاوت نمی کنند».

اگر حاکمان عادل باشند، اطاعت مردم از آنان سبب عزت آنها خواهد شد و گرنه جز ذلت چیزی نصیب مردم نمی شود. امام سجاد(علیه السلام) فرمودند: «وطاعة ولاه العدل تمام العزّ؛ تمام عزت در اطاعت از والیان عادل است».

این سخن امام صادق(علیه السلام) نیز جالب است که در توصیف عدل می فرماید: «عدالت از آبی که نصیب شخصی تشنه شود، گواراتر است. چقدر عدالت بزرگ است؛ هر چند کم باشد!» و در حدیث دیگر می فرماید: «عدل از عسل شیرین تر، از روغن نرم تر و از مشک خوشبوتر است».

در زمینه ثمرات و آثار عدل ـ مخصوصاً آنگاه که عدالت از جانب حکومت باشد ـ حضرت صادق(علیه السلام) می فرماید: «ان الناس یستغنون ذا عدل بینهم و تنزل السماء رزقها و تخرج الأرض برکتها بذن الله تعالی؛مردم هنگامی که عدل در میانشان اجرا شود، بی نیاز می گردند و آسمان ،روزی (باران) خود را نازل می کند و زمین برکات خود را خارج می سازد، به اذن خداوند متعال».

درپایان از خداوند می خواهیم تا خورشید عدالت از پس پرده برون آید و عدل حقیقی را در تمام ابعاد آن اجرا بفرماید. ما نیز باید ضمن آنکه این دعا را در همه جا ترنّم می کنیم، بکوشیم که به انتظارات حضرت مهدی(علیه السلام) پاسخ دهیم و به علاوه، پیام او را هم به همه قشرهای جامعه برسانیم.

 

پی نوشت :

1-     این دعا در چند کتاب معتبر وارد شده؛ از جمله: البلد الامین، ابراهیم بن علی عاملی کفعمی (م905)، ص350، چاپ سنگی؛ کشف الغمه ، علی بن عیسی اربلی (م693)، ج1، ص279.