مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

امام محمد باقر(علیه السلام) فرمود: من أحَبِّ عِبادِ اللهِ إلَي اللهِ المُحسِنُ التَّوَّابُي

یکی از محبوبترین بندگان خدا در نزد خداوند کسی است که نیکوکار وبسیار توبه کننده باشد.
(جهاد با نفس، ح 836)

مردی از امام صادق(علیه السلام) اندرزی درخواست نمود! آن حضرت به او فرمودند:

1-اگر خدای تعالی روزی را به عهده گرفته است،غصه خوردنت برای چیست؟!

2-اگر روزی تقسیم شده است،حرص وآز برای چیست؟!

3-اگر سنجش(در قیامت) حق است،پس ثروت اندوزی برای چیست؟‍!

4-اگر عوض دادن خدای تعالی حق است،پس بخل ورزیدن برای چیست؟!

5-اگر کیفر الهی آتش دوزخ است،پس گناه برای چیست؟!

6-اگرمرگ حق است،پس شادمانی برای چیست؟!

7-اگر(کارنامه) اعمال بر خدا عرضه می شود،پس فریب برای چیست؟!

8-اگر گذر کردن بر صراط حق است،پس خودپسندی برای چیست؟!

9-اگر تمام چیزها به قضا وقدر است،پس اندوه برای چیست؟!

10-اگر دنیا ناپایدار است،پس اعتماد وآرامش به آن برای چیست؟!

خصال شیخ صدوق،ج2،ص450

امام رضا(علیه السلام) می فرماید:«به خداوند خوشبین باش؛زیرا هر که به خداخوشبین باشد،

خدا با گمان خوش او همراه است وهرکه به رزق وروزیاندکخشنود باشد،خداوند به کردار

اندک او خشنود باشد وهرکه به اندک روزی حلال خشنود باشد،بارش سبک و خانواده اش در

نعمت باشد وخداوند به درد دنیاودوایش بینا سازد واو رااز دنیا به دارالسلام بهشت رساند.

مسند الامام الرضا(ع)،ج1،ص269

أمیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می فرماید:

اگر کسی یک خصلت از خصال خیر در او باشد،کافی است که سایرصفات و خصلتهای او را تحمل

کنم وببخشم مگر دو چیز را:یکی بی عقلی ویکی بی ایمانی. آنجا که دین وایمان نیست امنیت نیست.

به آدم بی ایمان در هیچ چیز نمی شود اعتماد واطمینان کرد.آنجا که امنیت واعتماد واطمینان

نیست زندگی گوارا نیست،دائما نگرانی است،خوف است،اضطراب ودلهره است،آدمی همیشه باید

مواظب خود باشد که از ناحیه همان دوستان خود خیانت نبیند.اما آنجا که عقل نیست حیات

وزندگی نیست،مردگی است،باید به حساب مردگان به حساب آورد.

روزه از ابعاد مادی و معنوی، جسمی و روحی بوده و دارای فواید بسیاری است. روزه جسم و روح را پالایش

می‌کند، اگر در روزه‌‌داری به تمامی جهات توجه کنیم در پایان ایام روزه‌داری، روح و جسمی تزکیه شده خواهیم

داشت، و اهل بیت در مورد روزه توصیه‌ها و حکمتهای بسیاری دارند.

پیامبر اکرم (ص) و روزه

پیامبر خدا فرمود: صوموا تصحوا. روزه بگیرید تا صحت و سلامتی خویش را تضمین کنید.

حضرت رسول در روایت دیگری می فرماید: لکل شیء زکاة و زکاة الابدان الصیام. برای هر چیزی زکاتی است و زکات

 بدنها روزه است.

و نیز ایشان در جایی دیگر می فرماید : المعدة بیت کل داء ، والحمئة رأس کل دواء. معده مرکز و خانه هر دردی

است پرهیز و اجتناب ( از غذاهای نامناسب و زیاد خوردن ) اساس و رأس هر داروی شفا بخش است.

حضرت علی (ع) و روزه

امام در قسمتی از یکی از خطبه ها می فرماید: و مجاهدة الصیام فی الایام المفروضات، تسکینا لاطرافهم

 و تخشیعا لابصارهم ، و تذلیلا لنفوسهم و تخفیفا لقلوبهم ، و اذهابا للخیلاء عنهم و لما فی ذلک من تعفیر

عتاق الوجوه بالتراب تواضعا و التصاق کرائم الجوارح بالارض تصاغرا و لحوق البطون بالمتون من الصیام تذللا.

با روزه گرفتن های دشوار ، در روزهایی که واجب است، اندامها با این کار آرام می گیرد و دیده ها خاشع و جانها

خوار دلها سبک می شود و خودبینی از ایشان به وسیله این عبادتها زدوده می گردد. و با گزاردن چهره های

شاداب با تواضع بر خاک و با نهادن مواضع سجده بر زمین خود را در مقابل خدا خرد می نمایند و اینکه با روزه داری

 شکمها به پشت می رسند.

روزه؛ آزمایش اخلاص

حضرت علی (ع) در جای دیگری می فرماید: والصیام ابتلاء لاخلاص الخلق. روزه برای آزمایش نمودن اخلاص مردم

 است.

روزه سپر در مقابل عذاب الهی

حضرت در قسمتی دیگر از نهج البلاغه می فرماید : صوم شهر رمضان فانه جنة من العقاب. در این بحث امام یکی

از دلایل وجوب روزه ماه رمضان را، سپر و مانع در مقابل عقاب الهی دانسته اند. یعنی روزه موجب غفران و آمرزش

 گناهان است.

امام رضا (ع) و روزه

وقتی از حضرت درباره فلسفه روزه می پرسند ، می فرماید : همانا مردم مأمور به روزه گرفتن شدند تا درد و

ناگواری های گرسنگی و تشنگی را دریابند و آنگاه استدلال کنند بر سختی های گرسنگی و تشنگی و فقر آخرت

 که پیامبر اکرم در خطبه شعبانیه فرمود ” واذکروا بجوعکم و عطشکم جوع یوم القیمة و عطشة". به وسیله

گرسنگی و تشنگی از روزه داریتان ، گرسنگی ها و تشنگی های روز قیامت را به یاد آورید ، که این یادآوری انسان

 را به فکر تدارک رای قیامت می اندازد تا جد و جهد بیشتری در کسب رضای خدا بنماید.

امام رضا (ع) در جایی دیگر درباره فلسفه روزه این چنین می فرماید: علت روزه برای درک درد گرسنگی و تشنگی

 است تا بنده ، ذلیل ، متضرع و صابر باشد . همچنین در روزه شکستگی شهوات وجود دارد.

علی بن محمد نوفلی می گوید: از یکی از معصومین علیهم السلام شنیدم که فرمود:

«همانا بنده ای در شب از خواب بلند می شود و از شدت خواب و چُرت به راست و چپ

می افتد و سرش روی سینه اش می افتد (اما با این حال مشغول نماز شب می شود)

خداوند به ملائکه اش دستور می دهد درهای آسمان را باز کنند، 

سپس به ملائکه اش می فرماید: به این بنده من نگاه کنید که برای تقرب و نزدیکی به من

به چه حالی افتاده، با اینکه من این نماز را بر او واجب نکرده ام، اما او به امید سه خصلت

با این حال مشغول نماز شب است: 

1. به خاطر گناهی که من او را بیامرزم.

2. به خاطر توبه ای که با او تجدید کنم و توبه اش را قبول کنم. 

3. رزق و روزی اش را زیاد نمایم. 

ای ملائکه من! شما را شاهد و گواه می گیرم که من همه این خصلت ها را برای او

جمع کردم».

علل الشرایع ج2 ص52

امام رضا (علیه السلام) درباره عقیده عده ای از مردم که بر این باور بودند،امام را مردم تعیین

می کنند واو در حقیقت وکیل امت است .چنین فرمودند:امامت را نشناختند تا امام را بشناسند.

همانگونه که الله با الوهیت شناخته می شود، امام با امامت شناخته می شود،آن گاه وی‍ژگی های

امام را برشمردند:امام یگانه دوران خویش است.[1]نصب امام تنها برای سامان دادن به

جهات عملی فردی یا اجتماعی مردم نیست بلکه تبیین معارف الهی، تشریح احکام فقهی وحقوقی

اسلام، قضا وداوری،اجرای حدود،تعزیرات ودفاع ازکیان دین،گشایش دشواری های علمی وعملی

انسان ها نیز از وظایف امام است.از سوی دیگر،همان طور که انسان ها به امام نیازمندند،

فرشتگان  هم به او محتاجند.زیرا امام معلّم اسماء الله است وملائک علوم را از ایشان می گیرند

ومشکلات علمی وعملی را در پرتو او می گشایند.ذات اقدس حق به آدم (علیه السلام) فرمود:

که تو خلیفه من وامام این دورانی،پس ملائکه را از گزارش اسمای الهی با خبر کن:

«یَا آدمُ اَنْبِئهُم بِاسمائِهم»[2]

امام -انسان کامل معصوم- مظهر اسم اعظم -اعظم الاسماء- است.اسمای الهی هر اقتضایی دارند،

به برکت اسم اعظم ومظهرش تأمین می شود.این نمودی از مقام والای امام است.همان گونه که

دورترین ستارگان آسمان را کسی نمی تواند رصد کند چه رسد به اینکه بخواهد به آن دسترسی

پیدا کند،عقل احدی نیز به فهم کنه امامت هیچ امامی بار نمی یابد.هرگز عقل بشر به اوج امامت

آسمان امامت راه نیافته وفکرش به بلندای آن مقام رفیع نمی رسد تا شایستگی یابد امامت را

جعل وامام را معین کند[3].

[1] الکافی،ج1،ص201

[2] سوره بقره،آیه 33

[3] آیة الله جوادی آملی،امام مهدی(عج) موجود موعود،ص29-28

1.  امام محمد باقر(ع) به علقمه فرمود: پس از آنکه به آن حضرت با سلامی اشاره کردی، دو رکعت

نماز بخوان و سپس زیارت عاشورا را بخوان. هنگامی که این زیارت را خواندی در حقیقت او را به چیزی

خواندی که هر کس از ملائکه که بخواهند او را زیارت کنند، به آن می خوانند و خداوند برای تو هزار هزار

حسنه می نویسد و از تو هزار هزار سیئه محو می نماید و تو را هزار هزار مرتبه بالا می برد و همانند

کسانی می باشی که در رکاب آن حضرت به شهادت رسیدند. حتی در درجات آنها هم شریک

می شوی. (کامل الزیارات- ص ۷۴)

  2. امام صادق(ع) به صفوان می فرماید: زیارت عاشورا را بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من

چند خیر را برای خواننده آن تضمین می کنم، اول زیارتش قبول شود. دوم سعی و کوشش او شکور باشد.

سوم حاجات او هرچه باشد از طرف خداوند     بزرگ برآورده شود و نا امید از درگاه او برنگردد زیرا خداوند

وعده خود را خلاف نخواهد کرد. (بحارالانوار-جلد ۹۸-ص ۳۰۰)

3. در روایت دیگر می خوانیم : اگر مردم می دانستند زیارت امام حسین(ع) چه ارزشی دارد، از شدت شوق

و علاقه می مردند و  حسرت رسیدن به آن پاداش ها، جسم و روح آنها را پاره پاره می کرد.”

(بحارالانوار-جلد ۱۰۱ -ص ۱۸)

  4. زیارت امام حسین(ع) بر هر مؤمنی که اقرار به امامت ایشان داشته باشد، واجب است.

(بحارالانوار-جلد ۱۰۱ -ص ۶۹)

5. کسی که امام حسین(ع) را تنها برای رضا و خوشنودی پروردگار، و نه برای کسب شهرت زیارت کند،

خداوند تمامی گناهان او را پاک می کند.(بحارالانوار-جلد ۱۰۱ -ص ۴)

 6. اگرکسی بدون عذر موجه امام حسین(ع)  را زیارت نکند، از اهل آتش خواهد بود.

(بحارالانوار-جلد ۱۰۱ -ص ۴)

7. کسی که امام حسین(ع) را زیارت نکند شیعه اهل بیت نیست.(بحارالانوار-جلد ۱۰۱ -ص۴ )

به گردآوری مرضیه ابراهیمی

حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام ) فرموده است: در شگفتم برای کسی که از چهار چیزبیم دارد، چگونه به

چهار کلمه پناه نمی برد!

در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر «حسبنا الله و نعم الوکیل» (آل عمران ایه ۱۷۱)

پناه نمی برد. در صورتی که خداوند به دنبال ذکر یاد شده فرموده است: پس (آن کسانی که به عزم جهاد خارج

گشتند، و تخویف شیاطین در آنها اثرنکرد و به ذکر فوق تمسک جستند) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت)

و چیزی زاید بر آن (سود در تجارت) بازگشتند، و هیچگونه بدی به آنان نرسید.

در شگفتم برای کسی که اندوهگین است چگونه به ذکر «لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین»

(سوره انبیاء آیه ۸۷) پناه نمی برد. زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرموده است: «پس ما یونس را در اثر تمسک به

ذکر یاد شده، از اندوه نجات دادیم  همین گونه مومنین را نجات می بخشیم.» (سوره انبیاء آیه ۸۸)

در شگفتم برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر «افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد»

(سوره غافر آیه ۴۴) … پناه نمی برد. زیرا خداوند به دنبال ذکر فوق فرموده است: «پس خداوند (موسی را در اثر

ذکر یاد شده) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت.» (سوره غافر آیه ۴۵)

 در شگفتم برای کسی که طالب دنیا و زیباییهای دنیاست چگونه به ذکر «ماشاءالله لاحول و لاقوة الا بالله» پناه

نمی برد، زیرا خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده است: «مردی که فاقد نعمتهای دنیوی بود، خطاب به مردی که

از نعمتها برخوردار بود فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود می دانی امید است خداوند مرا بهتر از باغ

تو بدهد.

مرضیه ابراهیمی. پایه پنجم

  قال رسول الله (صلی الله علیه و آله):

اَلْقَبْرُ یُنادِی کُلُّ یَوْمٍ بِخَمْسَ کَلَماتٌ ، قبر در هر روز پنج کلمه را فریاد میزند :

 1.اَنا بَیْتُ الْوَحْدَه فَاحْمِلوا اِلیَّ اَنیساًمن خانه تنهاییم پس باخود انیس ومونسی به سوی من آورید(تلاوت قرآن)

2. اَنا بَیْتُ الْظُّلْمَه فَاحْمِلوا اِلیَّ سِراجاً من خانه تاریکی هستم پس با خودتان چراغی به سوی من آورید(نافله شب)

 3.اَنا بَیْتُ التُرابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ فِراشاًمن خانه خاکیی هستم پس با خودتان فرشی به سوی من بیاورید(عمل صالح)

4.  اَنا بَیْتُ الْعِقابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ تَرْیاقاًمن خانه گزندگان هستم پس با خودتان پادزهری به سوی من بیاورید

(لااله الا الله و محمد رسول الله و علی ولی الله)

   5. اَنا بَیْتُ الْفَقْرْ فَاحْمِلوا اِلیَّ کَنْز من خانه فقر هستم پس با خودتان گنجی به سوی من بیاورید(صدقه)

امام علی علیه السلام خطاب به امام حسن علیه السلام می فرمایند:

ای پسرم از دوستی با احمق بپرهیز چرا که می خواهد به تو نفعی برساند اما زیان می رساند!!

از دوستی با بخیل بپرهیز زیرا به آنچه سخت نیاز داری از تو دریغ می کند!!

از دوستی با بدکار بپرهیز که با اندک بهایی تو را می فروشد!!

از دوستی با دروغگو بپرهیز که او به سراب ماند، دور را به تو نزدیک و نزدیک را دور می نمایاند!!

نهج البلاغه حکمت37ص509

ذکر صلوات فی‏ نفسه گره‌‏گشایی دارد و از این نظر در کارهای انسان اثر دارد.

 رُوِیَ عَنْ حَسَن بن عَلیٍّ العَسکری (علیهما السّلام) قال  لِشیعَتِه: أَکْثِرُوا ذِکْرَ اللَّهِ وَ ذِکْرَ الْمَوْتِ وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ وَ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِیِّ فَإِنَّ الصَّلَاةَ

عَلَى رَسُولِ اللَّهِ عَشْرُ حَسَنَات.

ترجمه حدیث: امام حسن عسکری (علیه السلام) خطاب به شیعیان خود فرمودند: زیاد به یاد خدا باشید و بسیار به یاد مرگ باشید و فراوان تلاوت

قرآن کنید و بر پیامبر (صلّی الله علیه وآله و سلّم) زیاد صلوات بفرستید. پس بی‏ شک هر صلوات بر پیامبر (صلّی الله علیه وآله و سلّم) ده حسنه

محسوب  می‌شود.

شرح حدیث: در روایت مفصّلی، امام حسن عسکری(علیه السلام) خطاب به شیعیانشان فرمودند: 

«أَکْثِرُوا ذِکْرَ اللَّهِ وَ ذِکْرَ الْمَوْت»؛ زیاد ذکر خدا بگویید، زیاد به یاد خدا باشید و بسیار به یاد مرگ باشید. باید  توجّه داشت که هم یاد خدا و

هم یاد مرگ برای انسان نقش سازندگی دارد.

انسان آن‏گاه که ـ‏ نعوذبالله‏ دست‏خوش غَفَلات و مرتکب خطایا می‌شود،‌ جهتش این است که خدا را  فراموش کرده است و مردن را! این‏طور

نیست؟! اگر انسان به یاد خدا باشد، ‌اگر انسان به یاد موت باشد، هیچ‏وقت این‏طور متهوّرانه گناه نمی‌کند. لذا امام عسکری(علیه السلام)

در این روایت خطاب به شیعیانشان فرمودند زیاد به یاد خدا باشید و زیاد به یاد مرگ باشید. چرا که هر دوی اینها، هم انسان را از گناه

باز می‌دارد و هم از آن طرف، انسان را به سوی اطاعت خدا می‏کشاند.«وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ»؛ قرآن هم زیاد تلاوت کنید. قرآن کلام الله است

و این کلام الهی اثرش این است که انسان را حفظ می‌کند. بعد حضرت می‌فرماید: «وَ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِیِّ»؛ و زیاد بر پیغمبر اکرم

(صلّی الله علیه و آله و سلّم) درود بفرستید. زیاد صلوات بفرستید. «فَإِنَّ الصَّلَاةَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ عَشْرُ حَسَنَات». یعنی به واسطه هر یک

صلوات، دَه حسنه برای انسان نگاشته می‌شود.

این برای انسان، یک جنبه ذخیره‌ای است. آنهایی که دنبال این هستند، که حسنات را ذخیره کنند، ‌از بهترین ذکرها برای این کار صلوات است.

ما اذکار زیادی داریم؛ ولی در بین اذکار، ذکر صلوات غیر مسأله  ذخیره حسنه بودنش- که در این روایت هم اشاره شد- خودش کاربرد دارد و

گره‏  گشا است. ما در بین اذکار دو ذکر داریم که اینها سرآمد اذکار هستند. و آن دو عبارت از «صلوات» و «استغفار» است. 

قالَ ابنُ مارِدٍ لأبي عَبدِالله (عليه السلام) : مَا لِمَنْ زارَ جَدَّکَ أميرَالمُؤْمنِين (عليه السلام)

فَقال (عليه السلام) : يَابْنَ مارِدٍ مَنْ زارَ جَدّي عارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَ اللهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةً مَقْبُولَةً وَعُمْرَةً مَبْرُورَةً وَالله يَابْنَ

مارِدٍ ما تَطْعَمُ النّارُ قَدَماً تَغَبَّرَتْ في زَيارَةِ أميرِالْمُؤْمِنين (عليه السلام)

ابن مارد به امام صادق (عليه السلام) عرض كرد: کسي که جدت اميرالمؤمنين (عليه السلام) را زيارت کند

چه پاداشي دارد؟ حضرت فرمودند: اي پسر مارد هرکس جدم را زيارت کند در حالي‌که عارف به حق او باشد،

به هر قدمي که بر مي‌دارد برايش يک حج مقبول و يک عمرة مقبوله نوشته مي‌شود. به‌خدا قسم اي پسر مارد،

بر هر قدمي که در راه زيارت اميرالمؤمنين غبار  نشيند به آتش نمي‌سوزد.

وسائل الشیعه ج5 ص294

امام کاظم (علیه‏السلام):
رجب ماه بزرگى است که خداوند پاداش نیکى‏ها را
در آن دو چندان و گناهان را پاک مى‏کند.

امام رضا علیه السلام می فرمایند :

« هیچ بنده ای حقیقت ایمانش  را کامل نمی کند مگر این که در او سه خصلت باشد :

دین شناسی،  تدبر نیکو در زندگی  و شکیبایی در مصیبت ها و بلاها » . 

تحف العقول ص324

مولا امیر المومنین حضرت علی(علیه السلام) :

شیعیان ما کسانی اند که
-در راه ولایت ما بذل و بخشش می کنند
-در راه دوستی ما به یکدیگر محبت می نمایند
-در راه زنده نگهداشتن امر و مکتب ما بدیدار هم می روند
-چون خشمگین شوند ظلم نمی کنند
-چون راضی شوند زیاده روی نمی کنند
-برای همسایگان مایه برکتند
-و نسبت به همنشینان خود در صلح و آرامش اند
 
کافی،ج۲،ص ۲۳۶

روزى شيطان در گوشه مسجد الحرام ايستاده بود. حضرت رسول صلى الله عليه و آله هم سرگرم طواف خانه كعبه بودند.

وقتى آن حضرت از… طواف فارغ شد، ديد ابليس ضعيف و نزار و رنگ پريده ، كنارى ايستاده است ، فرمود:اى ملعون !
تو را چه می ىشود كه چنين ضعيف و رنجورى ؟!
گفت : از دست امت تو به جان آمده و گداخته شدم . فرمود: مگر امت من با تو چه كرده اند؟ گفت : يا رسول الله !

چند خصلت نيكو در ايشان است ، من هر چه تلاش ‍ مى كنم اين خوى را از ايشان بگريم نمى توانم . فرمود:

آن خصلت ها كه تو را ناراحت كرده كدام اند؟

1 هنگامیکه به هم می رسند سلام می کنند.
2 با هم مصافحه می کنند.
3 برای هر کاری که می خواهند انجام دهند ان شاالله می گویند.
4 از گناه استغفار می کنند.
5 تا نام حضرت محمد (ص) را می شنوند صلوات می فرستند.
6 ابتدای هرکاری بسم الله الرحمن الرحیم می گویند.

(منبع: انورالمجالس، ص40)

گردآورنده: مرضیه  ابراهیمی . سال پنجم

روزی حضرت سلیمان مورچه ای را درپای کوهی دید که در حال جابجا کردن خاک های پایین کوه بود.

از او پرسید: چرا این همه سختی را متحمل میشوی؟ مورچه  گفت: معشوقم به من گفته اگر این کوه را جابجا کنی

به وصال من خواهی رسید و من به عشق وصال او میخواهم این کوه را جابجا کنم. حضرت سلیمان فرمود: تو اگر

عمر نوح را هم داشته باشی نمیتوانی این کار را انجام دهی. مورچه گفت: تمام سعی ام را میکنم. حضرت سلیمان که بسیار ازهمت

و پشتکار مورچه خوشش آمده بود برای او  کوه را جابجا کرد. مورچه رو به اسمان کرد و گفت : خدایی را شکر می گویم که در راه

عشق، پیامبری رادرخدمت موری درمی آورد.

تمام سعیمان را بکنیم، پیامبری همیشه در همین نزدیکی ست…

رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند: 

«خدا را بخوانید وبه اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بی خبر نمی پذیرد.»

امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) فرمود:

مَا المُجاهدُالشهیدُ فی سَبیل الله بِأعظم اَجراً مِمّن قَدَرَفَعّف،لکادَ العفیفُ أن یَکون مَلَکاً من الملائِکةِ

پاداش مجاهد شهید در راه خدا بزرگتر از پاداش عفیف پاکدامنی نیست که قدرت بر گناه دارد وآلوده نمی گردد،همانا عفیف پاکدامن،فرشته ای از فرشته هاست.                                  نهج البلاغه،حکمت473

در واقع تقوی واقعی آن است که انسان با وجود شرایط گناه خود را حفظ نماید در این صورت است که مؤمن فرشته صفت می شود.

                    اللّهم عَجِّل لِوليّكَ الفَرج

قال المهدي(عليه السلام):

فإنّا يُحيطُ عِلمُنا بِأنبَائِكُم وَلا يَعزِبُ عَنّا شَئٌ مِن أخبَارِكُم

همانا از اوضاع شما كاملا آگاهيم وهيچ يك از احوال شما بر ما پوشيده نيست. 

                                                                                                                                                                     بحارالانوار ج53ص175

پيامها:

1.ائمه اطهار(عليهم السلام) به تمام حالات انسان آگاهي واحاطه كامل دارند.

2.اعتقاد به نظارت امام زمان(عليه السلام) بر اعمال انسان عامل مهمي در درست انجام دادن كار است.

3.همه انسانها در دايره علمي امام زمان(عليه السلام) قرار دارند.

4.امام زمان (عليه السلام) به اذن خدا ظاهر وباطن ما را مي بيند.

5.غايب بودن امام زمان(عليه السلام) مانع از ديدن اعمال نمي شود.

_{آية المنافق ثلاث : اذا حدث كذب واذا وعد اخلف واذا اؤتمن خان
نشان منافق سه چيز است : 1 - سخن به دروغ بگويد . 2 - از وعده تخلف كند .3 - در امانت خيانت نمايد .}

_{«صحيح مسلم ، كتاب الايمان ، ح89»}

_{لا ینال شفاعتی من اخر الصلوة بعد وقتها
کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید.}

_{(بحارالانوار،ج،83ص20)}

_{خَیرُ الأصحابِ مَن قَلَّ شِقاقُهُ و کَثُرَ وِفاقُهُ.
بهترین یاران کسی است که ناسازگاریش اندک باشد و سازگاریش بسیار}

_{(تنبیه الخواطر، ج2، ص123 )}

_{مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخیهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ
هرکس آبروی مؤمنی را حفظ کند، بدون تردید بهشت بر او واجب شود.}

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)