مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

علی بن محمد نوفلی می گوید: از یکی از معصومین علیهم السلام شنیدم که فرمود:

«همانا بنده ای در شب از خواب بلند می شود و از شدت خواب و چُرت به راست و چپ

می افتد و سرش روی سینه اش می افتد (اما با این حال مشغول نماز شب می شود)

خداوند به ملائکه اش دستور می دهد درهای آسمان را باز کنند، 

سپس به ملائکه اش می فرماید: به این بنده من نگاه کنید که برای تقرب و نزدیکی به من

به چه حالی افتاده، با اینکه من این نماز را بر او واجب نکرده ام، اما او به امید سه خصلت

با این حال مشغول نماز شب است: 

1. به خاطر گناهی که من او را بیامرزم.

2. به خاطر توبه ای که با او تجدید کنم و توبه اش را قبول کنم. 

3. رزق و روزی اش را زیاد نمایم. 

ای ملائکه من! شما را شاهد و گواه می گیرم که من همه این خصلت ها را برای او

جمع کردم».

علل الشرایع ج2 ص52