مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

آنچه خدا به عنوان خزائن مطرح می کند،در زبان قرآن وعرفان،ولایت مطلقه است.آن خزینه ای که عالم از آن

خزینه خرج می شودوتمام نمی شود،امامت وولایت است.تمام اشیاء وموجودات عالم از وجود نازنین امام زمان ^(عج)

ناشی شده است؛ امام زمان^(عج) خزینه خداست.امام زمان^(عج) یکی از برکات جهان شمولی است که خداوند متعال،

عالم برزخ وبهشت وتمام عوالم را از این خزینه اش خرج کرده است وخزینه هم،دست نخورده باقی مانده است.ما

دائما ازخدا وجود می گیریم؛دائما از وجود امام زمان^(عج)خیر وبرکت دریافت می کنیم.اگرمی بینیم،به اذن امام

زمان^(عج)می بینیم،اگر می شنویم به اذن امام زمان^(عج)می شنویم،اگر قیام می کنیم،با نیروی امام زمان^(عج) قیام

می کنیم.لذا انفکاک بین انسان وانسان کامل که حجت است یک لحظه هم محال است.امام زمان^(عج) از هیچ موجودی

جدایی ندارد؛لذا فرمود:«وأشرقت الارضُ بِنورِ رَبّها»[1]؛خداوند متعال،زمین را به نور رب روشن کرد؛این نور

ربی که تمام زمین تحت الشعاع ودر پرتو آن است؛ائمه ^{(علیهم السلام)}فرموده اند: که این وجود نازنین امام عصر^(عج)

است. برکات زمین به دست امام زمان^(عج)است.تاثیر وتاثر درفعل وانفعالات همه امور زمین،همه از عنایات امام

زمان^(عج) است.لذا شما در زیارت جامعه کبیره می گویید:خدا عالم وجود را با شما آغازکرد وبا شما به پایان می برد

وبه وجود شما،باران را نازل می کند وبه خاطر شما،غم واندوه را می گشاید وسختی ومشکلات را برطرف می کند.

وجود نازنین امام زمان^(عج) همه درهای توفیق را باز می کند؛هم رزق ظاهری وهم رزق باطنی ما به یمن قدوم

امام زمان^(عج) است وهم به وجودامام زمان^(عج) آسمان وزمین تثبیت می شود.وجود امام زمان لطف خداست.اگر ما

ذوب در امام زمان^(عج) بشویم ومجذوب جذبه های ولایی او بشویم وقطره وجودمان را به دریای وجود امام

زمان ^(عج) متصل کنیم،آنگاه ما هم در کرسی«کُن فَیَکون» قرار می گیریم.یک قطره ،نه تشنه را سیراب می کند،نه

گلی می رویاند ونه جایی را آباد می کند.اما این قطره وقتی به دریا ریخت ،کارخانه های برق را راه می اندازد،

کشتی ها راحرکت می دهد واین همه موجودات را در دل خودش روزی می دهد.این که خدا فرمود:«قُل لا أسلُکُم

علیه أجرا إلا المودةُ فی القربی[2]»؛بگو من از شما برای این رسالتم مزد وپاداشی در خواست نمی کنم مگر

دوست داشتن نزدیکان واهل بیتم.چون عشق است که آدم را با معشوق یکی می کند؛وقتی عاشق امام زمان بشوی ،

اگر دلت واقعا یا صاحب الزمان بگوید وبا حضرت جوش بخورد،شما هم مثل مرحوم شیخ حسن نخودکی

اصفهانی^(ره) می شوی،شما هم می توانی مثل ملاحبیب الله گلپایگانی^(ره) بشوید.

                                                                               گفتاری از آیت الله العظمی جعفر سبحانی

[1] زمر،آیه 69

[2] الشوری،آیه 23