مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

منم بوسیدم
واقعا صحنه ی قشنگی بود
از چشمای همه بارون میبارید

سلامی دوباره به شما که مهربانید و با محبت!حضور گرم و پر از محبتتان بار دیگر مرا خوشحال کرد.من خودم اصلا به سراغ این جور کتابها نمی روم.چون اعتقادی به آنها ندارم.خداوند به همه ی علمای ما طول عمر با برکت عنایت فرماید که سخنانشان روشنگر راه ماست.عزتتان روز افزون.

سلام گلم!ممنونم از حضور سبزتون در وبلاگم. من هم به دعای زیباتون آمین می گویم و به وجود دوستان مهربان و با معرفتی چون شما افتخار می کنم.توفیق رفیق لحظه به لحظه ی زندگیتان.

چرا زود بردینش…من کلی کار داشتموووونتونستم بیام ببینمش…:(((

:(((

سلام علیکم و خدا قوت. از این که با حضور سبزتان در وبلاگم همیشه مایه ی دلگرمی و امید من هستید ممنونم. اگر دیر جواب پیامتان را دادم مرا حلال کنید.
چند روزی دسترسی به اینترنت نداشتم.اما بیاد مهربانی هایتان بودم. توفیق رفیق لحظه به لحظه ی زندگیتان.

با سلام
باز هم اول مهر آمده بود

و معلم آرام

اسم ها را می خواند.

اصغر پورحسین!

پاسخ آمد: حاضر.

قاسم هاشمیان!

پاسخ آمد: حاضر.

اکبر لیلا زاد…

پاسخش را کسی از جمع نداد.

بار دیگر هم خواند:

اکبر لیلازاد!

پاسخش را کسی از جمع نداد

همه ساکت بودیم

جای او اینجا بود

اینک اما، تنها

یک سبد لاله ی سرخ

در کنار ما بود

لحظه ای بود، معلم سبد گل را دید

شانه هایش لرزید

همه ساکت بودیم

ناگهان در دل خود زمزمه ای حس کردیم

گل فریاد شکفت!

همه پاسخ دادیم:

حاضر، ما همه اکبر لیلا زادیم

زنده یاد قیصر امین پور

سلام
خوش به سعادتشون

التماس دعا