مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

“خدایا ترا شکر می کنم که از پوچی ها ، ناپایداری ها ، خوشی ها و قید و بندها آزادم کردی و مرا در

طوفانهای خطرناک حوادث رها ننمودی، و درغوغای حیات، در مبارزه با ظلم و کفر غرقم کردی،

لذت مبارزه را به من چشاندی ، مفهوم واقعی حیات را به من فهماندی… فهمیدم که سعادت حیات در

خوشی وآرامش و آسایش نیست،بلکه درجنگ ودرد ورنج ومصیبت ومبارزه با کفروظلم وبالاخره

در شهادت است.

خدایا ترا شکر می کنم که به من نعمت ” توکل ” و ” رضا” عطا کردی، و در سخت ترین طوفانها و

خطرناکترین گردابها،آنچنان به من اطمینان و آرامش دادی که با سرنوشت وهمه پستی ها و بلندیهایش

آشتی کردم و به آنچه تو بر من مقدر کرده ای رضا دادم.

خدایا در مواقع خطر مرا تنها نگذاشتی ، تو در کویر تنهایی، انیس شبهای تار من شدی، تو در ظلمت

ناامیدی، دست مرا گرفتی و کمک کردی… که هیچ عقل و منطقی قادر به محاسبه پیش بینی نبود، تو بر

دلم الهام کردی و به رضا و توکل مرا مسلح نمودی، و در میان ابرهای ابهام و در مسیری تاریک،

مجهورو وحشتناک مرا هدایت کردی.”

خدایا به حق شهدای اسلام ما را نیزدر مواقع حساس،گردابها،شبه ها وطوفانهای حوادث تنها مگذار