مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

زینب کمایی در هشتم خرداد ماه سال 1346  هنگام اذان مغرب در شهر آبادان به دنیا آمد. قبل از انقلاب نه تنها نماز و روزه اش ترک نمی شد بلکه در میان خانواده و دوستانش به رعایت حجاب مشهور بود. او عاشق خدا بود. این جمله ها بر سر برگ تمام دفترهایش دیده میشد: « می خواهم لحظه ای فراموش نکنم که در محضر خداوند هستم و هیچ گاه گناه نکنم. »

همیشه غسل شهادت می کرد. قبل از شهادتش نیزغسل شهادت کرده بود. در اسفند ماه سال 1360 درتمیز کردن خانه به مادرش کمک کرده بود و از او خواسته بود که بگذارد روز آخر سال برای خواندن نماز مغرب و عشاء به مسجد برود. آن نماز، آخرین نماز زینب چهارده ساله بود. وقتی از مسجد بر می گشت منافقان او را با چادرش خفه کردند و به شهادت رساندند.

زینب در قسمتی از وصیت نامه اش نوشته است: «مادر جان تو که از بدو تولد همیشه پرستار و غمخوار من بودی، حال که وصیت من را می خوانی خوشحال باش که ازامتحان خدا سربلند بیرون آمدی. هرگز در نبود من ناراحت نشو زیرا که من در پیشگاه خدای خود روزی می خورم. چه چیزی از این بهتر که تشنه ای به آب برسد و عاشقی به معشوق. »