| « فضیلت نماز اول وقت | کجایید ای شهیدان خدایی!!!!! » |
میلادت مبارک! پیش از تو هیچ ماهی قدم بر خاک نگذاشته بود. پیش از تو مرد شب‌های نخلستان کوفه،
مضطرب خورشیدِ معصوم خویش بود که چگونه تنها بماند در توفان خونین آینده، ولی اینک تو آمده‌اى.
اینک ماه، پشت و پناه خورشید است… اینک دست‌های شهر آشوبت، دلگرمیِ بی‌پایان کربلا خواهند شد.
آه ای نو رسیده! از همین آغاز، تو مرد به دنیا آمده‌اى. کودک نیستی انگار. مهیّا برای سرکوب کردن
فتنه‌ها، پا به عالم نهاده‌ای و علی(ع) در رخسار نوظهور تو، خویش را خواهد دید و دست‌هایت را
شایسته عرصه‌های ستیزو نبرد خواهد یافت. پدر را تماشا کن. تو فرزند تمام رشادت‌و غیرت او
هستى. از پدربیاموز، صبر و استقامت و مهر را از او فرا بگیر. این شیر شرزه پیکار و این قلب
کبوتریِ غمگسارعالم، پدر توست. او قرار است در تو تجلّی کند، شبیه پدر باش. شبیه ذوالفقاری
که باطل را همواره نوید مرگ است و حق را مژده تداوم و تجدید. شبیه سینه شکیبایی که اندوه
هیچ غریبی را تاب نمی‌آورد و هیچ مظلومی را تنها رها نمی‌کند.
آه ای مرد فردای عطش! گویا تو علی(ع) هستی که امروز متولد شده… امروز پدرت، چاه‌های عالم
را ازاشک خونینش سیراب می‌کند. فردا تو دریاهای هستی را شرمنده لب‌های تشنه خودخواهی کرد…
وقتی زینب کنار گهواره تو زانو بزند تا نگاهت کند، زینبی که تمام عالم پیش پایش به ادب زانو می‌زنند؛
وقتی زینب برایت دعا کند؛ وقتی قلب مهربانش روز و شب با تو سخن بگوید و بی‌قرار دیدار آینده
دلاوری تو باشد، تو عباس خواهی شد؛ شیر یکه‌تاز میدان نبرد و همای تیزپرواز آسمان عشق و معرفت.
مردی که دانش و حکمت او همتراز رشادت و دلاوری و غیرت اوست. مردی که در لباس جنگ، با دلی
رحیم، یاورتمام بنی‌‌هاشم است.
به قلم سودابه مهیجی
موضوعات: مناسبتها
سلام علیکم!خوب هستید؟ ما رو هم از دعای خیرتون فراموش نکنید.عیدتون مبارک.خدا قوت. از خانم مهیجی هم به خاطر قلم روان و زیباشون ممنونم.
فرم در حال بارگذاری ...
