مدرسه علمیه زینبیه کرج (سطح 2)

حقیقت حب الهی شعله ایست در دل انسان که از مجذوب شدن بنده به سوی پروردگار هستی سرچشمه می گیرد. وآتش این عشق را ابتدا خداوند در وجود انسان شعله ور می گرداند وعلاقه ی عبد نیز بازتاب محبتی است که خداوند نسبت به او ابراز نموده است لذا خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید«یحِبُّهم وَ یُحِبُّونَه» خداوند آنان را دوست دارد وآنها نیز خداوند را دوست می دارند.در واقع تنها کسی که سزاوار محبت می باشد ذات اقدس الهی است این محبت اگر برای نفسی حاصل شود نهایت سعادتی است که برای انسان تحقق یافته است.

یکی از بهترین راه های جلب محبت الهی،انس با نماز است.نماز زیباترین نمونه ستایش حسن وجمال الهی است.پیامبراکرم(ص) فرموده اند:«إنّ أحبَّ اعمَالِ إلی اللهِ عزَّوَجَلّ الصلاة وَ البِرُّ وَ الجِهادُ» همانا محبوب ترین کارها نزد خدای چیره ی والا،نماز،نیکوکاری وجهاد برای اوست.نماز نوری از الطاف الهی است که خانه ی دل را روشن می گرداند واین روشنایی موجب جلب محبت الهی می گردد.محبتی که سرآغاز دوستی با خداوند است.«إنَّ الله یُحِبُ الشَبابُّ الذی یفنی شبابَهُ فی طاعة الله»؛خداوند جوانی را که عمر خود را در عبادت خدا سپری می کند دوست دارد.البته عبادت کردن مهم نیست ،عاشق عبادت بودن ،نماز وباطن آن را دوست داشتن مهم است.

امام صادق(ع) می فرماید:خداوند می گوید:هیچ بنده ای با هیچ چیز به من نزدیک نشده است که از فرائض نزد من محبوبتر باشد.همانا بنده به وسیله نافله ها ومستحبات که من فرض نکرده ام ولی او تنها به خاطر محبوبیت آنها نزد من آنها را انجام می دهد به من نزدیک می شود.تا محبوب من می گردد همین که محبوب من گشت من گوش او می شوم که با آن می شنود وچشم او می شوم که با آن می بیند وزبان او می شوم که با آن سخن می گوید ودست او می شوم که با آن حمله می کند واگر مرا بخواند اجابت می کنم واگر از من بخواهد می بخشم.

در حقیقت عبادت از روی معرفت و عشق وآکاهی موجب تقرب وتقرب سبب محبوبیت نزد خداوند متعال است.ویاد خداوند کلید رابطه ی عاشقانه و محبت امیز بین عبد ومعبود است.رسول اکرم (ص) می فرمایند:«من أکثَر ذِکرالله أحَبَّهُ الله»؛کسی که زیاد یاد خدا کند،خداوند او را دوست دارد.

در حقیقت ثمره ی این دوستی آن است که دل در جذبه ی جمال او قرار می گیرد،ومورد لطف ومحبت الهی واقع می شود وقلب مالامال از عشق الهی می گردد.به همین علت در دام دنیا اسیر نخواهد گشت.مصداق بارزآن در حادثه کربلا امام حسین(ع) ویاران واهل بیت وفادارش به خاطر عشق به خداوند خود را در معرض طوفان بلا قرار دادند وجان ومال خویش را در راه معشوق نثار نمودند اما در مقابل دشمنانشان به سبب حب دنیا دین خود رارها نموده وشقاوت ابدی را برای خود خریدند.

نماز جمعه یک عبادت بزرگ ودسته جمعی است واثر عمومی عبادات را که لطافت روح وجان وشستن دل از آلودگیهای گناهوزدون زنگار معصیت رااز قلب دارد.

نماز جمعه تنها نمازی است که در قرآن با عنوان ذکر از او یاد شده است.قرآن کریم می فرماید:«یا ایها الذین ءامَنوا إذانوُدی للصَلوة مِن یَوم الجمعه فَاسعوا الی ذِکر الله وذَروا البَیع ذالکُم خَیر لَکم اِن کُنتم تَعلمون[1]»ای اهل ایمان !هنگامی که نماز جمعه اعلام می شود،به سوی یاد خدا بشتابید وخرید وفروش را رها کنید که اگر بدانید این برای شما بهتراست.

در حقیقت اجتماع نماز جمعه ذکرالله وشرکت کنندگان در این مجموعه اعم از امام ومأموم ذاکرین وحمد وثنای الهی ،توصیه به تقوا،دعاهای امام وامت،طلب رحمت ومغفرت مذکورین هستند.امتی که ذاکر خدا وارزشهای خدایی باشند هرگز به یاس وشکست نمی رسد زیرا ذکرالله دارویی برای درمان تمامی دردها ومایه ی حیاط بخشی برای سعادت فرد وجامعه است.[2]

رهبر معظم انقلاب در این باره می فرمایند:نماز جمعه فقط به فکر کار ندارد ،به دل هم کار دارد،نماز جمعه حال است،ذکر است.«فاسعوا الی ذکرالله» نماز ذکر است،توجه به خداست در خلال یک هفته تلاش وکار برای مادیات وبرای زندگی ،یک روز در یک مجمع عظیمی،دل را به خدا دادن وخود را در معرض انوار معرفت والطاف الهی قرار دادن وشستشو وتطهیر کردن واستماع آیات قرآن از زبان امام جمعه وشنیدن کلمات الهی در خطبه برای هر مسلمان لذت بخش است. [3]

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ” UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

/w>

نماز به عنوان پشتوانه ی محکم تربیتی تاثیر به سزایی در روابط زن وشوهر دارد.همسران

با ایمانیکه از نماز خود محافظت می نمایند.«وهم علی صلاتهم یحافظون[1]» در زندگی

زناشویی نیزاصول اخلاقی از قبیل عفاف،عفو،گذشت،ایثار،همدلی، همراهی و… را بیشتر

رعایت می نمایند.زن ومرد به تنهایی نمی توانند مظهر خدایی گردند بلکه در کنار یکدیگر

می توانند به کمال انسانی برسند وزندگی شان را رنگ خدایی بزنند.خداوند متعال می فرماید:

«صبغه الله ومن احسن من الله صبغه ونحن له عابدون[2]» بگویید ما رنگ خدایی بخود

می گیریم وچه رنگی بهتر از رنگ خداست وما تنها او را عبادت می کنیم.هر قدر ایمان همسران

بیشتر باشد انس والفت بیشتری میان آنها برقرارخواهد بود وزندگی که بر پایه ی مهر ومحبت

خدایی پایه ریزی شده باشد از آرامش روحی وروانی بیشتری بر خوردار خواهد بود. زندگی که

از یاد خدا سرشار باشد کانون دریافت فیوضات الهی می گردد.

پیامبر اکرم (ص) فرمود:«کلما ازداد العبد ایمانا ازداد حبا للنساء[3]»بنده هر چه ایمان خود را

افزایش دهد،محبت او بر بانوان افزون تر خواهد شد.در واقع زن ومردی که به نماز خود اهتمام و

توجه دارند ورعایت آداب وشرایط نماز را به جا می اورند.ویاد خدا در دل های آنها زنده است.

گذشت وایثاربیشتری نسبت به یکدیگردارند ودر سختی ها ومشکلات یکدیگر را یار یمی نمایند وبه

خاطر مسائل کم ارزش کانون گرم خانواده را بر هم نمی زنند وحرمت یکدیگر را رعایت می نمایند .

وبا توهین وحقیر در صدد خورد کردن غرور یکدیگر بر نمی آیند.چرا که نماز روح آنان را متواضع وخاشع نموده است.

نماز یکی از فرامین الهی است که بعد از کسب آگاهی دینی ومعرفت توحیدی وخداشناسی از اهمیت خاصی برخوردارمی باشد.

امام صادق(ع) در این باره می فرماید:«ما من شیء بعد المعرفة یعدل هذه الصلاة[1]»هیچ چیز بعد از معرفت وشناخت خداوند وآیین او همتای نماز نیست.

نماز مظهر تجلی گاه ونمایشگاه سیمای نورانی دین وحقیقت اسلام راستین وشناسنامه ی دین ودیانت انسان است.نماز یاد خدا وخضوع در برابر او را که جان همه شرایع دینی است حفظ می کند واز آنجا که رکن دین است توجه به آن سبب حفظ شدن سایر اعتقادات دینی می شود.پیامبر اکرم (ص) می فرماید:«الصلاة عمود الدین»[2]

در حالی که بی توجهی وغفلت از نماز سبب سست شدن سایر اعتقادات دینی مانند روزه،خمس،زکات،حفظ حجاب و… می گردد،یا آن را انجام نمی دهند وتوجیه می کنند ویا به تمسخر می گیرند.مثلا د رمورد حجاب اگر به حد بی حجابی برسد.توجیه بعضی آن است که انسان باید دلش پاک باشد ویا اینکه اصلا اعتقادی به حفظ حجاب ندارند.در صورتی که آثار وپیامدهای آن علاوه برآنکه به خود شخص آسیب می رساند،همانند سمی مهلک خانواده وجامعه را نیز آلوده می نماید.از جمله پیامدهای بد حجابی عبارتند از:

1-رونق گرفتن چشم چرانی وهوسبازی

2-توسعه فساد وفحشا

3-پیدایش امراض روحی وروانی

4-خودکشی وفرار از خاته

5-بالا آمدن آمار طلاق وتضعیف روابط خانوادگی

6-رقابت در تجملات

7-ایجاد دلهره برای خانواده های پاک دامن [3]و…

از رسول خدا صلی الله علیه واله پرسیدند: چرا پیش از نماز اذان و اقامه مستحب است، ولی در مورد عبادات دیگر

 چنین نیست؟

حضرت فرمود: به خاطر این که نماز، شبیه حالتهای مختلف انسان در قیامت است. اذان به «نفخه ی اوّل»شباهت

 دارد که با نفخه ی اوّل (و دمیدن اسرافیل در صور) همه ی مردم می میرند و از همین جاست که نشستن و

سجده کردن بعد از اذان، مستحب است، (سجده اشاره به مرگ و بازگشت انسان به خاک و زمین است) و

اقامه ی نماز، شبیه «نفخه ی دوّم» است (که با دمیدن اسرافیل در صور، در مرتبه ی دوّم، مردگان زنده می شوند)

 که خدای متعال فرمود: «وَاستَمِع یَومَ یُنادِ المُنادِ مِن مَّکانٍ قَرِیبٍ»¹ و گوش فراده و منتظر روزی باش که منادی از

مکانی نزدیک ندا می دهد.

و قیام در نماز مانند برخاستن مردم از قبرهاست چنانکه فرمود: «یَومَ یَقُومُ النّاسُ لِرَبِّ العالَمین»² روزی که مردم

 در پیشگاه پروردگار جهانیان می ایستند.

و بلند کردن دستها هنگام گفتن تکبیرة الاحرام، شبیه دست دراز کردن برای گرفتن نامه ی اعمال در قیامت است،

که خدای بزرگ فرمود: «إِقرأ کِتابَکَ کَفی بِنَفسِکَ الیَومَ عَلَیکَ حَسیباً»³ (و به او می گویی) کتابت را بخوان، کافی

 است که امروز، خود حسابگر خویش باشی.

و رکوع نماز، به خضوع خلایق در پیشگاه خالق شباهت دارد؛ چنانکه فرمود: «وَ عَنَتِ الوُجُوهُ لِلحَیِّ القَیُّومِ»⁴ و

(در آن روز) همه ی چهره ها در برابر خداوند حیّ قیّوم، خاضع می شود.

و سجودِ نماز، شبیه سجود بندگان برای خدای جهان (در قیامت) است که فرمود: «یَومَ یُکشَفُ عَن ساقٍ وَ

 یُدعَونَ اِلَی السُّجُودِ» ⁵ (به خاطر بیاورید) روزی را که ساق پاها (از وحشت) برهنه می گردد و دعوت به سجود

می شوند.

و تشهّدِ نماز شباهت دارد به زانو زدن خلایق در پیشگاه خدای متعال در روز قیامت.

 برگرفته از اسرارالصلوه،ص40-41

1- ق (50)، آیه 41.

2- مُطفّفین (83)، آیه 6.

3- اسراء (17)، آیه 14.

4- طه (20)، آیه 111.

5- قلم (68)، آیه 42.

به گرداوری م.ا

آيت الله شبيري زنجاني همراه با امام خميني با آيت الله نخودكي اصفهاني در بارگاه امام رضا (ع) برخورد مي كنند.

 امام خميني در مقابل شيخ نخودكي مي گويند كه قسم به صاحب اين بارگاه اگر شما علم كيميا داريد به ما هم

بگوييد. ايشان گفتند كه اگر شما علم كيميا را ياد بگيريد تضمين مي دهيد كه از اين علم فقط در راه خدا استفاده

كنيد؟

امام خميني مي گويد كه من چنين تضميني نمي دهم. ايشان مي گويند كه من علمي پر بركت تر از كيميا به

شما ياد مي دهم. ايشان مي فرمايند :

كه بعد از هر نماز واجب يك مرتبه آيت الكرسي تا هوالعلي العظيم(يعني فقط آيه اول)، تسبيحات حضرت زهرا، سه

 مرتبه قرائت سوره مباركه توحيد،سه مرتبه قرائت صلوات و سپس سه مرتبه آيه دوم و سوم سوره طلاق را بخوانيد.

وَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجاً وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَايَحْتَسِبُ وَ مَن يَتَوَكَّلْ عَلَي اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ  إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ

 جَعَلَ  اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً

هر كس تقواي الهي پيشه كند، خداوند راه نجاتي براي او قرار مي‌دهد و او را از جايي كه گمان ندارد، روزي

مي‌دهد،و هر كس بر خدا توكل نمايد، خدا او را كفايت مي‌كند و خداوند فرمان خود را به انجام مي‌رساند،

همانا خدا براي هر چيزي اندازه‌اي داده است و اين براي شما از علم كيميا پربركت تر است.

امام فرموده بودند:

از وقتي اين دستورالعمل را از اين عارف گرفته بودم هر روز آنرا انجام مي دهم و خيرات و بركات زيادي از آن ديده ام.

امام حسين (ع) مي فرمايد:در زمان ظهور امام عصر تمام درهاي بركت از آسمان و زمين به روي انسان ها باز

مي شود به بركت ظهور امام زمان(عج).

خدايا به سرچشمه ي بركات عالم، امام زمان(عج) تو را قسم مي دهيم كه تمام عرصه هاي صفاي زندگي ما را به

دعاي حضرت، سرشار از بركت هاي بي پايانت قرار بده.

حضرت حجةالاسلام والمسلمین هاشمی نژاد فرمودند: پیرمردی مسن، ماه مبارك رمضان

به مسجد لاله زار می آمد. خیلی آدم موفقی بود، همیشه قبل از اذان داخل مسجد بود.

به او گفتم: حاج آقا. شما خیلی موفقید، من هر روز كه به مسجد می آیم می بینم شما

زودتر از ما آمده اید جا بگیرید، او گفت: نه آقا، من هرچه دارم از نماز اول وقت دارم و بعد

گفت: من در نوجوانی به مشهد رفتم.

مرحوم حاج شیخ حسن علی نخودكی را پیدا كردم و گفتم: من سه حاجت مهم دارم،

دلم می خواهد هر سه تا را خدا در جوانی به من بدهد، یك چیزی یادم بدهید؟ ایشان

فرمودند: چی می خواهی؟ گفتم: یكی دلم می خواهد در جوانی به حج مشرف شوم،

چون حج در جوانی لذت دیگری دارد. فرمودند: نماز اول وقت به جماعت بخوان. گفتم:

دومین حاجتم این است كه دلم می خواهد یك همسر خوب خدا به من عنایت كند.

فرمودند: نماز اول وقت به جماعت بخوان. و حاجت سومم این است كه خدا یك كسب

آبرومندی به من عنایت فرماید.

فرمودند:نماز اول وقت به جماعت بخوان. این عملی را كه ایشان فرمودند من شروع

كردم و در فاصله سه سال هم به حج مشرف شدم، هم زن مؤمنه و صالحه خدا به من

داد و هم كسب با آبرو به من عنایت كرد.

رسول اكرم صلى الله عليه و آله می فرمايند:

ثَلاثٌ لَو يَعلَمُ النّاسُ ما فيهِنَّ ما اُخِذنَ اِلاّ بِسَهمَةٍ حِرصا عَلى ما فيهِنَّ مِن الخَيرِ وَ البَرَكَةِ:

اَلتَّذينُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجيُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فى اَوَّلِ الصُّفوفِ؛

سه چيز است كه اگر مردم آثار آن را مى دانستند، به جهت حريص بودن به خير و بركتى

كه در آنها هست، به قرعه متوسل مى شدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در

صف اول.

برگرفته از کتاب داستان هایی از نمازاول وقت ص 121

کنز العمال ح43235

به گردآوری مرضیه ابراهیمی

آقاى غرويان  مى نگارد:

از محضر آیت الله بهجت (رحمه الله علیه) سؤ ال شد: حاج آقا، عمرمان گذشت و دارد

مى گذرد امّا هنوز لذتى از عبادت و به خصوص نمازمان احساس ‍ نكرده ايم ، به نظر

شما چه بايد بكنيم كه ما نيز اقلاًّ اندكى از آنچه را كه ائمه و پيشوايان معصوم عليهم

السّلام فرموده اند، بچشيم ؟

معظّم له در حالى كه سر را تكان مى داد فرمود: آقا، عامّ البلوى است ! اين دردى

است كه همه گرفتاريم ! عرض شد: آقا، به هر حال مراتب دارد و مساءله نسبى است ،

بعضى همچون شما مراتب عالى داريد و ماها هيچى نداريم ، ماها چه بايد بكنيم ؟ باز در

جواب فرمود: شايد من مرتبه شما را تمنّا كنم . عرض شد: حاج آقا مساءله تعارف در كار

نيست و يك واقعيتى است.باز ايشان در جواب با فروتنى و تواضع خاصّى فرمودند كه :

عَمَّتُك مِثْلُك ! و مرادشان از اين ضرب المثل اين بود كه من هم مثل شما هستم .

   به هر حال…..

 پس از چند بار اصرار فرمودند: اين احساس لذّت در نماز يك سرى مقدمات خارج از

نماز دارد، و يك سرى مقدمات در خود نماز.آنچه پيش از نماز و در خارج از نماز بايد

مورد ملاحظه باشد و عمل شود اين است كه : انسان گناه نكند و قلب را سياه و

دل را تيره نكند و معصيت ، روح را مكدّر مى كند و نورانيت دل را مى برد. و در هنگام

خود نماز نيز انسان بايد زنجير و سيمى دور خود بكشد تا غير خدا داخل نشود، يعنى

فكرش را از غير خدا منصرف كند و توجّهش به غير خدا مشغول نشود. و اگر به طور غير

اختيارى توجّهش به جايى منصرف شد، به محض التفات پيدا كردن بايد قلبش را از

غير خدا منصرف كند.

 آقاى قدس يكى از شاگردان آيت الله بهجت (ره) نيز مى گويد: روزى از آقا پرسيدم:

آقا، چه كار بكنم در نمازم حضور قلب بيشتر داشته باشم ؟ آقا ابتدا سر به پايين افكند

سپس سرش را بلند كرد و فرمود: روغن چراغ كم است .

من به نظر خودم از اين جمله اين معنى را فهميدم كه يعنى معرفت كم است و ايمان

قلبى و باطنى ضعيف است ، و گرنه ممكن نيست با شناخت كافى ، قلب حاضر

نباشد. 

آيت الله محمّد حسن احمدى فقيه يزدى نيز مى گويد: گاهى از آقا سؤ ال مى-

كردند: چه كنيم در نماز، حضور قلب داشته باشيم ؟ و ايشان دستورالعملهايى

مى فرمودند، يكى از آنها اين بود كه مى فرمود:وقتى وارد نماز مى شويد هنگام

خواندن حمد و سوره به معناى آن توجه كنيد تا ارتباط حفظ شود.