| « کجایید ای شهیدان خدایی!!!!! | عاشقان عیدتان مبارکــــــ » |
حسین، تنها واژه ای است که وقتی زاده شد، برخاست؛ مثل عطر، وقتی که سرِ مظروف آن را جدا میکنند
و سرریز میشود. تکرار تو بر نوارهای سبز دیوارهای مسجد، یادمان داد که تو بیش از یک نفر بودی. تو را باید
آنقدر نوشت، تا محراب و جانماز و نقش اسلیمی طاقنماهای زمین، به ناتمامِی تو اقرار کنند؛ یا حسین!
«در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم
به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرم به گفتوگوی تو خیزم به جستوجوی تو باشم»
یا حسین! تولد تو تبدیل نور به انسان است و تو انسان را با شهادت خود به نور مبدّل کردی.
هیچ سجاده ای باز نشد که نام تو را رمز عبور خود نکرد، یا حسین!
خاکِ تو، آبروی سجده من است و آب، با تولد تو، در فرهنگ لغات دلم، همخانواده حسین شد.
آنکه تو را زیارت کند، هزار هزار درجه نزد خداوند به او عطا کنند؛ چراکه باران مهرِ تو، پوسته سخت دانه دل را
می شکافد.
یا حسین! از قرنهای آن سوی تقویم، وقتی نوازشِ نور تو در رگهایمان جاری میشود، چه تماشا دارد لذت گم شدن و
غرق شدن در اسمت!
یـــــــــــــــا حسیـــــــــــــن
موضوعات: مناسبتها
شعبان بهانه ای است برای دوستی با خدا ، لحظه هایت سرشار از این دوستی باد.
ميلاد بزرگ سالار شهيدان، حسين فاطمه؛ علمدار كربلا، ابوالفضل العباس و
حضرت امام زين العابدين بر همه عاشقان مبارك باد.
فرم در حال بارگذاری ...
